مطالعه تاثیر فرکانس عملگر جت مصنوعی در بهبود عملکرد آیرودینامیکی یک ایرفویل فوق بحرانی

هدف از این تحقیق استفاده از عملگر جت مصنوعی برای کنترل لایه مرزی با رویکرد بهبود عملکرد آیرودینامیکی ایرفویل فوق بحرانی NASA GAW-(۲) در ناحیه پسا-واماندگی است. در تحقیق حاضر، حل معادلات ناویر-استوکس ناپایا در شرایط جریان آشفته و تراکم ناپذیر با استفاده از نرم افزار فلوئنت صورت گرفته است. در این پژوهش، عامل فرکانس تحریک به عنوان پارامتر اثرگذار بر کنترل جریان توسط عملگر جت مصنوعی مورد مطالعه قرار گرفته است. نتایج برای سه فرکانس بی بعد ۱، ۳ و ۵ ارائه شده است. نتایج نشان داد که تحت تاثیر فرکانس بی بعد ۵ بیشترین افزایش در ضریب برآ مربوط به زاویه حمله ۱۸ درجه حاصل می شود که ۱۰% نسبت به بیشینه برآی حالت غیرکنترلی افزایش یافته است. بیشترین کاهش در ضریب پسا نیز مربوط به فرکانس بی بعد ۵ و زاویه حمله ۲۰ درجه است که در این فرکانس، ضریب پسا ۳۷% نسبت به حالت غیرکنترلی کاهش نموده است. در بهترین حالت کنترلی نقطه جدایش به اندازه ۸/۲۵ % طول وتر به تعویق افتاده است.

Keywords:

کنترل جریان , جدایش , ایرفویل فوق بحرانی , عملگر جت مصنوعی , فرکانس بی بعد