محمد حسین بر - دکتری ادبیات محض، دانشگاه آزاد اسلامی واحد جیرفت
احمد جوشن پور - دانش آموخته رشته تاریخ، دانشگاه آزاد اسلامی کهنوج
نصرالله زارع درنیانی - دبیر معارف و دین و زندگی متوسطه دوم.

چند سالی است، وزارت آموزش و پرورش شعار هوشمندسازی مدارس را سرلوحه برنامه های خود قرار داده و مقامات مسئول هر از چند گاهی با طرح موضوع فوق و برگزاری همایش های مختلف و صدور بخشنامه ها، مدارس را به هوشمندسازی تشویق می کنند. بی شک یکی از شاخص های اصلی توسعه یافتگی یک کشور، داشتن تعلیم و تربیت پویا و پیشرو است. امروزه داشتن مدارس هوشمند، یکی از پیش نیازهای مهم تعلیم و تربیت به حساب می-آید. مدارسی که ارائه ی آموزش متناسب هر فرد، جهت گیری اصلی آن ها محسوب می شود. لذا تغییر در مدرسه ی سنتی به سوی مدرسه ی هوشمند، نیازمند تغییر در نظام آموزش و پرورش کشور است. بکارگیری گسترده فناوری اطلاعات و ارتباطات در فرآیند آموزش، همزمان با تحول در رویکردهای آموزشی در جهان، زمینه شکل گیری مدارس هوشمند را فراهم آورده است. این مدارس از جمله نیازمندی های کلیدی جوامع دانش محور می باشند و رویکردهای توسعه مهارت های دانشی و کارآفرینی دانش آموزان را دنبال می نمایند. لذا توسعه این مدارس می تواند نقش عمده ای در افزایش مهارت های دانشی جوامع ایفا نماید.

آموزش و پرورش، سند تحول بنیادین، مدارس هوشمند، فناوری اطلاعات