نوآوری در سینمای سیاسی _ اجتماعی دهه هفتادایران با تمرکز بر سینمای عباس کیارستمی
Publish Year: 1401
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 94
نسخه کامل این Paper ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
ICHSS01_043
تاریخ نمایه سازی: 27 اسفند 1401
Abstract:
مفهوم سینمای سیاسی - اجتماعی تا پیش از دهه هفتاد به جریانهایی محدودمی شد که المان های مشترکی با سینمای جهان و روایت سازی کلاسیک داشت. شرح حال سیاست مداران جنگ مبارزات حزبی و ... از جمله موضوعاتی بود که با شرح واضح روایات یک راست و بدون هیچ نشانه پردازی به آن پرداخته میشد امر ،سیاسی نه به عنوان هنجارو نه با کاوش در مسائل اجتماعی به عنوان زیر ساخت پیدایش امور سیاسی و کنشهای آن بیان میشد. تجربه ی انقلاب اسلامی و سپس جنگ بستر طرحی مصادیق تازه ای برای برخی سینماگران را پدید آورد. براساس مسئله ی اصلی در پژوهش حاضر، علل وقوع این نوآوری در سینمای دهه هفتاد ایران با رویکرد المانهای سیاسی و سینمایی آندراش بالینت کواچ مورد بررسی قرار می گیرد و لزوم این بازاندیشی در بن مایه های سینمایی دهه ی مذکور بیان می گردد. گردآوری اطلاعات در این پژوهش به صورت کتابخانه ای و بازبینی فیلمها است که با رویکردی کیفی و به شیوه تحلیلی - توصیفی انجام شده است مقاله حاضر، با طرح رویدادهای زیر ساختی و پدیدآورنده ی این مولفه ها به این پرسش پاسخ میدهد که هنجارهای سیاسی اجتماعی چگونه باعث خلق چنین نوآوری شدند و و گفتمان جدیدی در سینمای سیاسی - اجتماعی این رقم زدند. یافته های این پژوهش حاکی از آن است که هنجارهای اجتماعی و سیاسی دهه ی هفتاد گفتمان جدید و خلاقی را در سینمای ایران موجب شد.
Keywords:
Authors
زهره رحمانی
دانشجوی کارشناسی ارشد رشته پژوهش هنر دانشگاه گیلان، رشت، ای ران
مژگان خاکپور
استادیار دانشکده هنر و معماری دانشگاه گیلان، رشت، ایران