محمدنبی احمدی - استادیار دانشگاه رازی کرمانشاه
علی سلیمی - دانشیار دانشگاه رازی کرمانشاه

فصاحت و بلاغت درکلان از دیرباز مورد توجه نکته سنجان و عالمان زیاد درسطوح مختلف بودها ست به گونه ای که خبرپیروزی درجنگ با سرداری به نام ماکان با عبارت بلیغ و موجز آما ماکان صار کاسمه پیشتر از اصل این فتح بزرگ پادشاه را شاد نمود اما این موضوع زمانی به اوج خود م ی رشد که ما آن را درکلان خالق متعال و آن هم درباره مسائل تربیتی مطالعه می کنیم و سرمست از وجد و لذتی می شویم که گویا خویش را درعالم معنا یافته و از ثری به ثریا رفته ایم انجا که با آیه مبارکه بقره 2/261 به اندازه ای زیبا غیرمحسوس را درقالب محسوس برای انسان مجسم می کند که ضمن ان که هیچ تردیدی برای انسان باقی نمی گذارد اثر آن نیز تا عمق وجود آدمی رسوخ می کند و یا می بینیم که فرستاده ی خداوند چگونه با شیوه تربیتی بسیار عالی بدون آنکه مخاطب را از بت پرستیش توبیخ نماید با استفاده از غرض بلاغی تنزیه المخاطب می فرماید. این تحقیق برآن است که تاثیر فصاحت و بلاغت را درپاره ای از تعابیر تربتیی قرآن شرح و توضیح دهد.

فصاحت، بلاغت، قرآن، تربیت