نگرشی بر نقش مدیریت و نیروی انسانی صنعت هوانوردی در ایمنی و کنترل ترافیک هوایی

با توجه به روند رو به رشد مسافرت های هوائی و ارتباط تنگاتنگ آن با اقتصاد جهانی، ساختارهای راه های هوائی جوابگوی نیازهای افزاینده حمل و نقل هوایی نبودند برای رفع این کمبودها، تمهیدات وسیع مختلفی به کار گرفته شده است. مدیریت جریان ترافیک هوائی یک شیوه مدیریتی است که در اواخر دهه ۸۰ سنگ بنای آن گذاشته شده و در دهه ۹۰ در کشورهایی که دارای حجم بالای ترافیک هستند شکل گرفته است. با توجه به اینکه سوابق تاریخی آن محدود بوده و شاخص ترین آنها را بایستی در آمریکا و اروپاوجنوب شرق آسیا جستجو نمود. هرچند هم اینکه بدلیل فضای گسترده کشور و نیز تعداد اندک هواپیماهای موجود در شبکه، تاخیرات ناشی از بخش کنترل ترافیک (ATC) بسیار اندک ولی در صورت برطرف شدن تحریم ها و یا تغیرات سیاسی داخلی و منطقه ای که منجر به افزایش سفرهای هوایی عبوری از فضای کشور و یا افزایش تعداد سفرهای ورودی به کشور نهایتا منجر به افزایش تعداد پروازها می گردد که به موضوع در دنیا تحت عنوان مدیریت ترافیک هوایی آمده است. در این مقاله با بررسی مفاهیم و مبانی مدیریت جریان ترافیک هوایی و شناسایی عوامل تاثیر گذار برآن راهکارهای عملی و اجرایی بمنظور مدیریت بهینه ترافیک هوایی در نهایت هم مطالبی در مورد ضرورت تدوین طرح جامع مدیریت ترافیک هوایی در مورد کشورمان ایران، ارائه گردیده است

Keywords:

صنعت هوانوردی , کنترل ترافیک هوایی , ناوبری هوایی , ایمنی پرواز , کنترل ترافیک ماهواره ای , مرکز کنترل ترافیک هوایی