الاء جواهری - دانشجوی دکتری، جامعه المصطفی العالمیه، مشهد،
محمدعلی رضایی اصفهانی - استاد جامعه المصطفی العالمیه، قم ایران
سید محمد حسن مددی - عضو هیئت علمی دانشگاه فردوسی ، مشهد، ایران
محمدحسین مهدوی مهر - عضو هیئت علمی جامعه المصطفی العالمیه ، مشهد، ایران

بسیاری از اندیشمندان براین باورند که مبنا قراردادن قرآن و برداشت های جدید و روزآمد از آن، راهی برای پاسخگویی به مسائل جدید پیش رو و حفظ ارزش ها و باورهای دینی است. تفاسیر بسیاری با این دغدغه نگاشته شد، در این میان برخی در بهره گیری از مبانی رویکرد اجتماعی همت گماردند، و برخی فارغ از قواعد و مبانی خاص این رویکرد، به تفسیر پرداختند، پسینیان آنان را مفسران اجتماعی به شمار آوردند. در این نوشتار به بررسی تطبیقی دو تفسیر با رویکرد اجتماعی می پردازیم. در این مقاله میزان انطباق دو تفسیر «من هدی القرآن» و «الکاشف» را با مبانی رویکرد اجتماعی (پیراستن چهره اسلام از شبهات و تردیدها، اثبات توانایی قرآن در پاسخگویی به اقتضائات اجتماعی زمان با نگاهی تربیتی - هدایتی)، موردبررسی قرار داده ایم، و نتیجه به دست آمده از تحلیل این دو تفسیر بیانگر این است که تفسیر من هدی القرآن - تفسیر هدایت- چنانکه از نام تفسیر نیز برمی آید سعی در پاسخگویی به مسائل روز با در نظر گرفتن جنبه تربیتی و هدایتی بیش از دیگر مقوله ها است و مرحوم مغنیه در تفسیر الکاشف با بهره گیری از تفاسیر و گفته های پیشینان در پی کشف مراد و مقصود آیه و انطباق آن با نیازهای روز جامعه است.

تفسیر اجتماعی, تفسیر کاشف, تفسیر من هدی القرآن, تربیتی- هدایتی