کامیار قهرمانی فرد - عضو باشگاه پژوهشگران جوان
فاضل قهرمانی فرد - دبیر آموزش و پرورش

بحث از تربیت دینی Religious Education از گذشته تاکنون با تعابیر ابهامات و رویکردهای مختلفی مواجه بوده است بطوریکه مباحثی همچون تربیت اسلامی Islamic Education پرورش اخلاقی Moral Education آموزش دینداری Religiosity Training و تلقین عادات و آداب دینی Dictation ofReligious mores معادل تربیت دینی درنظر گرفته شده است از آنجا که نمی توان تعریف جامع مانع و واحدی از تربیت دینی ارایه داد لکن تعلیم و تربیت دینی فرایند دینی شدن شکل گیری ایمان تحت مولفه های اعتقاد التزام و عمل دررابطه ای از نوع تربیت تحت حیطه های شناخت نگرش و رفتار درراستای فطرت خداجویی انسان است با تکیه برآموزه های دینی و اعتقادی منجر به تغییرات نسبتا پایدار رفتاری در مسیررضای الهی می گردد بعبارت دیگر تربیت دینی عبارتست از تحول انسان موجود به انسان مطلوب درپرتو آموزه های دینی بطوریکه آنها را بفهمد بپذیرد دوست بدارد و عمل کند مساله اصلی درمطالعه حاضر عبارتست از اینکه علیرغم تلاشها و برنامه ریزی هایی که پس از انقلاب اسلامی درنهادهایی همچون خانواده آموزش و پرورش رسانه ها و سایر نهادهای جامعه درمقوله تعلیم و تربیت دینی فرزندان صورت گرفته اما همچنان شاهد عدم موفقیت ها و چالشهای متعددی دراین مقوله می باشیم .

تربیت دینی، آسیب شناسیPatology ،خانواده Family ، آموزش و پرورشEducation ، جهانی شدن Globalization