بررسی اهمیت نگرش مثبت برای دانش آموزان و راهکارهای توسعه آن

مثبت اندیشی از عوامل شکوفا ساختن زندگی شغلی، تحصیلی و خانوادگی فرد می باشد. در واقع مثبت اندیشی یک فرایند شناختی است که حاوی تصاویر امید وار کننده، روحیه بخش و شادی آور می باشد؛ که باورها و ایده های خوشبینانه را توسعه داده و به مشکلات با دید دیگر نگاه میکند و از جنبه منفی آنها دوری می کند، یک دیدگاه روشنی نسبت به زندگی ایجاد می کند. به طورکلی مثبت اندیشی به عنوان یک ادراک خوشبینانه تعریف شده است که به پیشرفت زندگی ، حل مسائل کمک می کند و دیدگاه مثبت را در افراد می پروراند. روانشناسان دوره نوجوانی فرد را دوره ای بسیار مهم و حساس در زمینه رشد ابعاد شناختی، عاطفی و اجتماعی می دانند؛ و معتقد هستند که بزرگترین تحول ها و اندیشه ها در این دوره سنی در افکار و عقاید و زندگی فرد پدیدار می شود. دوره نوجوانی یک اتصال مهم در چرخه زندگی در نظر گرفته می شود و خانواده می تواند در آن دوره نقش بسیار مهمی داشته باشد. در این دوره حساس از زندگی که عواطف و احساسات گوناگون نوجوانان مستعد پذیرش هرگونه اضطراب، زودرنجی، پرخاشگری، شادکامی، مثبت اندیشی، خودشیفتگی و... است.در این نوشتار هدف این بوده است که اثرات مثبت اندیشی بر دانش آموزان مورد بررسی قرار گرفته و راهکارهای گسترش آن شناسانده شود. روش پژوهش در این پژوهش به صورت کتابخانه ای(مروری)بوده است؛ برای این منظور از مطالب موجود در مقاله ها و تحقیقات چاپ شده در این زمینه و همچنین مطالب دیجیتالی استفاده شده است.

Keywords:

مثبت اندیشی , سرزندگی تحصیلی , شادکامی , سازگاری اجتماعی , نگرش مثبت