نجف طهماسبی پور

هدف پژوهش حاضر، بررسی اثر بخشی آموزش شناختی جبرانی بر تمرکز دانش آموزان بیش فعال بود. این پژوهش به روشآزمایشی و به صورت پیش آزمون وپس آزمون با گروه گواه و گمارش تصادفی انجام شده است. جامعه ی آماری این مطالعه،دانش آموزان پایه های چهارم تا ششم ابتدایی یکی از مدارس ابتدایی شهرستان کرج در سال تحصیلی ۹۸-۹۷ بوده است. از بین آن ها، تعداد ۳۰ نفر ۱۵) نفر گروه آزمایش و ۱۵ نفر گروه کنترل) به روش نمونه گیری تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرارگرفتند. برای غربالگری و تشخیص دانش آموزان دارای اختلال بیش فعالی از مقیاس درجه بندی مشکلات رفتاری کانرز نسخه معلم (۱۹۹۹) و برخی از خرده مقیاس های آزمون حافظه وکسلر استفاده شد، همچنین برای سنجش متغیرهای وابسته نیز از پرسشنامه(۱۳۹۶) d۲ استفاده شد. سپس گروه آزمایش به مدت ۸ جلسه تحت آموزش مفاهیم توانبخشی شناختی جبرانی قرار گرفتند و فرضیه پژوهش نیز از طریق آزمون تحلیل کوواریانس چند متغیری مورد آزمون قرار گرفت. یافته ها نشان داد که آموزش شناختی جبرانی بر بهبود تمرکز دانش آموزان دارای اختلال بیش فعالی تاثیر معنادار داشته است .(p <۰/۰۵) با توجه به نتایج به دست آمده استفاده از آموزش شناختی جبرانی برای بهبود تمرکز توصیه میگردد.

آموزش شناختی جبرانی، تمرکز، دانش آموزان بیش فعال