فاطمه طهماسبی - آموزگار اداره آموزش و پرورش نورآباد لرستان

فضای مجازی آموزشی را می توان به عنوان فضایی شناختی تعریف کرد که توسط رایانه قابل دسترسی است و به کاربران در زمینه های آموزشی امکان تعامل با متون، آواتارها و واقعیت مجازی را می دهد. در این فضا، دانش آموزان و مربیان می توانند در طیف وسیعی از یادگیری های برنامه ریزی شده و برنامه ریزی نشده از طریق رایانه شرکت کنند. یادگیری موبایلی به ابزاری نسبتا جدید برای فرآیند یادگیری بسیاری از دانش آموزان تبدیل شده است که استفاده از گزینه های موجود برای آنها مانند وب سایت ها، صفحات شبکه مرتبط با یادگیری و آموزش، و برنامه های موبایلی که فعالیت های یادگیری را تسهیل و پشتیبانی می کنند، آسان شده است. رسانه های اجتماعی یادگیری خودراهبر را ترویج می کنند، که دانش آموزان را برای جستجوی پاسخ ها و تصمیم گیری مستقل آماده می کند. هنگامی که این مهارت های رسانه های اجتماعی در یک محیط کلاس تقویت می شوند، می توانند برای ایجاد نتایج یادگیری بهتر و آگاهی انتقادی، هدایت و اصلاح شوند. درک کلی فراگیران از سایت های شبکه های اجتماعی مثبت است اما استفاده بیش از حد از این سایت ها باعث کاهش عملکرد تحصیلی آنها می شود.هدف از این مقاله بررسی مزایا و چالش های به کارگیری شبکه های مجازی در آموزش سیار است که تلاش شده با روشی توصیفی به این مقوله پرداخته گردد.

شبکه های اجتماعی، آموزش سیار، یادگیری سیار