شاهین آتش بند - عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد نوشهر

امروزه با پیشرفت تکنولوژی، سرعت ساخت در سازه های بتنی جایگاه ویژه ای یافته است. به منظور افزایش سرعت ساخت و ساز در این سازه ها می بایست زمان مربوط به باز کردن قالب و شمع در بتن های در جا و یا برداشت و انتقال بتن های پیش ساخته به حداقل برسد. اما با این عمل بیم از آن می رود که تنش های اعمال شده در سن پایین بتن، چه اثراتی می تواند بر مقاومت نهایی بتن بر جای گذارد. با توجه به کمبود اطلاعات در زمینه تاثیر پیش بارگذاری یا بارگذاری اولیه بر بتن پودری در این تحقیق سعی گردید تا این تاثیرات بر نمونه های مکعبی ۵ سانتیمتری مورد برسی قرار گیرد تا نحوه بازیابی و خودترمیمی بتن نمایان گردد. به این منظور ۱۰۸ نمونه برای آزمایش مقاومت فشاری ساخته شد و در سنین ۱۸، ۲۰، ۲۲ ساعت و ۱، ۳ و ۷ روز (سنین پیش بارگذاری) تحت بارگذاری اولیه به میزان ۶۰% مقاومت در این سنین قرار گرفت سپس تحت عمل آوری در آب معمولی قرار گرفت و در سن ۲۸ روز مقومت نهایی آن به همراه نمونه شاهد تعیین گردید. نتایج بدست آمده نشان می دهد: پیش بارگذاری در سن ۱۸، ۲۰،۲۲ و ۲۴ ساعت بتن، منجر به افزایش مقاومت ۱۵ تا ۱۷ درصدی نمونه بتنی نسبت به نمونه بدون پیش بارگذاری شده می گردد. این مقدار برای پیش بارگذاری در سن ۳ روزه بتن، بیشترین افزایش مقاومت را که برابر با ۲۰ درصد می باشد، داشته است. به نظر می رسد با افزایش سن پیش بارگذاری، این افزایش مقاومت کاهش یافته و برای سن ۷ روز بتن برابر با ۵ درصد است.

بتن پودری، پیش بارگذاری، مقاومت فشاری، عمل آوری