میلاد بصیری فرد - دانشکده محیط زیست، دانشگاه تهران
مجتبی اردستانی - دانشکده محیط زیست، دانشگاه تهران

منابع آب زیرزمینی به علت برخی از ویژگی ها مانند ضریب آلودگی کمتر و قابلیت اعتماد بیشتر به-عنوان یک منبع آبی مناسب به شمار می رود. دشت سروستان در استان فارس با مساحتی در حدود ۱۶۴۱ کیلومترمربع به لحاظ شرایط اقلیمی، در تامین آب شرب، کشاورزی و صنعتی وابستگی زیادی به منابع آب زیرزمینی دارد. هدف این مقاله بررسی کیفیت و کمیت آب زیرزمینی در دشت سروستان، پهنه بندی متغیرهای کیفی آب های زیرزمینی این دشت و بررسی مناسب بودن شاخص های کیفی آبهای زیرزمینی آن برای مصارف شرب، کشاورزی بود. این مقاله به منظور بررسی روند تغییرات کمی سطح آب زیرزمینی تراز سطح از آب ۲۴ حلقه چاه پیزومتری در طی بازه زمانی (۱۳۹۶-۱۳۷۰) جهت بررسی کیفیت آب زیرزمینی از آمار و اطلاعات ۲۸ حلقه چاه نمونه برداری در طول سال های (۱۳۹۶-۱۳۸۱) استفاده شد. روش کریجینگ معمولی با استفاده از نرم افزار ArcGISو منوی Geostatistics برای پهنه بندی پارامترهای کیفی و کمی آب بکار رفت. نتایج نشان داد که با نزدیک شدن به نقاط پست تر دشت و به دریاچه مهارلو و غرب دشت، میزان املاح محلول و ECو سختی آب زیرزمینی افزایش می یابد و ازلحاظ زمانی نیز پارامترهای شیمیایی آب زیرزمینی دشت روند افزایشی دارند. طبق نتایج، تغییرات کمی آب زیرزمینی، میزان افت ۹.۷۱ متر را نشان داد که به طور متوسط سالیانه حدود ۰.۴متر تراز سطح آب زیرزمینی کاهش یافته است. همچنین، در راستای اهداف ۱.۶ و ۳.۶ اهداف هفدهگانه توسعه پایدار بررسی راهکارها و روش های کاهش پیامدهای سوء فعالیت های کشاورزی بر کمیت و کیفیت آب های زیرزمینی در سه بخش پیشگیری، کاهش و علاج بخشی مورد بررسی قرار گرفت.

دشت سروستان، کمیت و کیفیت آب زیرزمینی، اهداف توسعه پایدار