محمدمهدی ملکی - عضو هیات علمی دانشگاه افسری امام علی (ع)
بهنام عبدی - عضو هیات علمی دانشگاه افسری امام علی (ع)

پس از پیروزی انقلاب اسلامی، بسیاری از متخصصان خارجی از صنایع دفاعی ایران خارج شدند و با شروع جنگ تحمیلی و اعمال تحریم ها علیه کشور، جریان ضعیف نوآوری های دفاعی نیز دچار وقفه شد. پس از آن، تلاش های وسیعی با رویکرد خوداتکایی در صنایع دفاعی آغاز شد که الگوی غالب آنها، تکیه بر توان داخلی، استفاده از فرصت های محدود همکاری های فناورانه و سعی و خطا بود. سازمان صنایع دریایی ایران از مهمترین بخش های دفاعی به حساب می آیند و تقویت و مجهز نمودن تجهیزات آنها باعث اقتدار دفاعی کشور می شود. هدف از این مقاله بررسی مسیر پیشرفت صنایع کشتی سازی می باشد. پژوهش حاضر از نظر هدف، اکتشافی و نحوه انجام آن کیفی است. داده ها از مصاحبه با خبرگان دانشگاهی و بخش صنایع دفاعی و به شیوه تحلیل محتوا و با استفاده از نرم افزارMAXQDA ، احصاء شده است. نتایج نشان داد که سازمان مذکور بلافاصله بعد از پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی، شروع به تعمیرات اساسی تجهیزات نموده و روز به روز با توجه به تجربیات بدست آمده از دوران دفاع مقدس به شکوفایی رسیده تا جائیکه توانسته با همکاری بخش های خصوصی و دولتی به دانش طراحی و ساخت کاملا بومی دسترسی پیدا کند.

دفاع مقدس، یادگیری فناورانه، صنایع دفاعی