میثم حسنی مقدم - استادیار، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی ارتش، تهران، ایران
رامین حمیدی فراهانی - دانشیار، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی ارتش، تهران، ایران
مریم هاشم آبادی - دانشجوی پزشکی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی ارتش، تهران، ایران
ندا اسکندری - استادیار، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی ارتش، تهران، ایران
رضا مساعد - استادیار، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی ارتش، تهران، ایران

انتقال و درمان بهنگام از نقاط قوت یک سیستم درمانی است. حال اگر این موضوع در سیستم انتقال و درمان یک ارتش بررسی گردد تعیین سرنوشت آن ارتش در یک کارزار نظامی رابطه تنگاتنگی با این موضوع خواهد داشت به طوری که تجدید نیروی انسانی و تعیین تاکتیک نظامی بدون وجود یک سیستم انتقال و درمان کارامد و برنامه ریزی شده دچار اختلال بزرگی خواهد شد. وجود یک چرخه انتقال صحیح و وجود تجهیزات و اماکن مجهز و به روز درمانی در تمامی سطوح اعم از بیمارستان های صحرایی، منطقه ای و مرکزی به سان دو بال یک پرنده جهت صعود به ارتفاع مطلوب می باشد که اختلال در هر کدام موجب عدم رسیدن به اهداف تعیین شده می گردد. دفاع مقدس به عنوان یک کارزار نظامی تمام عیار در قرن بیستم دارای موارد متفاوت انتقال و درمان در عملیات هایی مختلف چه از نظر وسعت انتقال و چه از نظر میزان درگیری می باشد اما خلا وجود اطلاعات یکپارچه در این باره کاملا محسوس است. با تحلیل صحیح و مقایسه با جنگ های مشابه می توان اطلاعات ارزشمندی به دست آورد که در تولید و بنیان گذاری روش های نوین انتقال و درمان بسیار موثر خواهد بود. در این مقاله تلاش شده است با بررسی و تحلیل داده های موجود از نظر انتقال و اماکن درمانی ارتش و استاندارهای موجود جهانی و موارد مشابه در ارتش های جهان اطلاعاتی منسجم جهت استفاده ارائه گردد.

انتقال مجروحین، بیمارستان صحرایی، درمان بهنگام