مهدی حشمتی جدید - استادیار دانشگاه جامع امام حسین(علیه السلام)-تهران- ایران
هادی مراد پیری دمق - دانشیار دانشگاه جامع امام حسین (ع)-تهران- ایران
علی ملکی برزگر - دانشجوی دکتری مهندسی صنایع دانشگاه جامع امام حسین – تهران – ایران
حسین مرادی سرخه مهری - پژوهشگر دانشگاه جامع امام حسین(ع)- تهران- ایران

یکی از اقداماتی که در هر حرکت عمومی و در هر جریان عظیم فکری ضروری است، این است که بر اساس تفکرات و مبانی پایه ای آن نهضت، می بایستی نهادهایی شکل بگیرند تا ضامن بقا و پایداری آن باشند. وقتی فکر جدیدی مانند فکر حکومت و نظام اسلامی مطرح می شود، مفاهیم جدیدی را در جامعه القاء می کند، لذا این حرکت و این نهضت می بایست نهادهای متناسب خودش را تاسیس نماید. یکی از مهم ترین این نهادها که پس از انقلاب اسلامی به فرمان امام خمینی ( ره) شکل گرفت، جهاد سازندگی است. با آغاز جنگ تحمیلی علیه ایران، انگیزه الهی جهادگران باعث شد علاوه بر جهاد در عرصه سازندگی در خط مقدم پیکار علیه دشمنان قرار گیرند، به رغم اهمیت فعالیت های گسترده جهاد سازندگی در دفاع مقدس و فعالیت های محرومیت زدایی، روایت هایی که از تاریخ و سیاست های ایران می شود، توجه کمی به این نهاد دارد و حتی متخصصانی که به سهم مهم جهاد سازندگی در نفوذ نظام جدیدالتاسیس ایران در حاشیه روستایی کشور اعتراف می کنند نقش آن را به کارهای اقتصادی و خیریه کاهش می دهند. مقاله حاضر با روش مطالعه کتابخانه ای و مطالعه کتب و مقالات موجود و با رویکردی توصیفی و تحلیلی به بررسی نقش جهاد سازندگی در دفاع مقدس و فرایند وجودی آن می پردازد و هدف از انجام این تحقیق، معرفی فعالیت ها و دستاوردهای جهاد سازندگی در دوران دفاع مقدس و بعد از آن و توسعه نظری آن به عنوان شیوه ای تحقق یافته از مدیریت اسلامی است.

جهاد سازندگی، مدیریت جهادی، فرهنگ جهادی، دفاع مقدس، پشتیانی و مهندسی جهاد