صالح قهرمانی - دانش آموخته کارشناسی ارشد علوم و صنایع چوب و کاغذ، دانشکده منابع طبیعی دانشگاه تهران
سحاب حجازی - دانشیار، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان- دانشکده مهندسی چوب و کاغذ- گروه علوم و مهندسی کاغذ
سهیلا ایزدیار - دانشگاه تهران
اشتفن فیشر - دانشگاه فنی درسدن
علی عبدالخانی - دانشیار، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تهران

در این مطالعه نانوکریستال های خمیرکاغذی (PNCs) و نانوفیبریل های خمیرکاغذی (PNFs) از خمیرکاغذ سودای رنگبری شده با توالی D۰EpD۱ استخراج و ویژگی های آن ها با نانوکریستال های لیگنوسلولزی (LCNCs) و نانوفیبریل های لیگنوسلولزی (LCNFs) حاصل از خمیرکاغذ سودای رنگبری نشده مقایسه شدند. نانوکریستال ها با روش هیدرولیز اسیدی اسیدسولفوریک (۶۴ درصد) در دمای ۴۵ درجه سانتی گراد به مدت ۴۵ دقیقه با نسبت مایع به الیاف ۵/۱۷: ۱، و نانوفیبریل ها از طریق میکروفلودایزر با عبور از سه تیغه ی۵۰، ۱۰۰ و ۲۰۰ میکرومتری به مدت ۲، ۴ و ۶ ساعت تولید شدند. تصاویر SEM و AFM تولید نانوکریستال ها با ساختارهای سوزنی-کروی شکل و نانوفیبریل ها با ساختارهای رشته ای در مقیاس نانو را تایید کرد. نتایج XRD نشان داد که رنگبری D۰EpD۱ بلورینگی نانولیگنوسلولزها را افزایش می دهد. آنالیز حرارتی TGA نشان داد که رنگبری D۰EpD۱ باعث افزایش پایداری حرارتیPNC ها و کاهش پایداری حرارتی -PNFها می شود. همچنین نتایج FTIR بیانگر کاهش مقدار همی سلولزها و لیگنین از سطح الیاف پس از رنگبری D۰EpD۱ بود.

نانوکریستال های خمیرکاغذی (PNCs ), نانوفیبریل های خمیرکاغذی (PNFs ), نانوکریستال های لیگنوسلولزی (LCNCs), نانوفیبریل-های لیگنوسلولزی (LCNFs), رنگبری ECF, خمیرکاغذ سودا