پرویز رضا میرلطفی - دانشیار و عضو هیات علمی گروه عمومی دانشگاه علوم پزشکی زاهدان
محسن جهانتیغ - دانشجوی دکترای علوم سیاسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد زاهدان

پس از انقلاب اسلامی، جریانهای فکری و سیاسی در راستای عملی نمودن نظریه های بومی، تحولات بین المللی و تشدید روند جهانی شدن، نسبت به گذشته به نحوی عمیق تر و اساسی تر به مفهوم توسعه پرداختند. روشنفکر به عنوان فردی متفکر که خلاق و نقاد است، باید حول محورهای زیر حرکت کند: الف) ارزشهای غایی و نهایی (حقیقت، عدالت و...) را خلق کند؛ ب) توزیع کننده ی علم و مبلغ عقاید یا بنیانگذار ایدئولوژی جدید و نقاد وضع موجود باشد ؛ ج) در توسعه و پیشبرد فرهنگ و تمدن جامعه موثر باشد. روشنفکران همیشه در طول تاریخ در پیشرفت ملت و کشورها نقش ارزندهای داشته اند. از نیازهای فرآیند توسعه، وجود روشنفکر و به تبع آن سرزنده بودن روحیه ی روشنفکری در جامعه است. این نوشتار به بررسی نقش جریان روشنفکری در توسعه سیاسی میپردازد. روشنفکران در مقاطع گوناگون کنش های گوناگونی انتخاب نموده اند. بدیهی است که در هر دوره ای از زمان برآیندی از نقش های مختلف در زندگی روشنفکران دیده میشود ولی در این بحث، نقش مسلط در آن دوره تاریخی بع نوان نقش غالب جریان روشنفکری در نظر گرفته می شود و مورد بررسی قرار می گیرد.

روشنفکر، توسعه سیاسی، سیاست، کارکرد روشنفکر