در باب یقین ویتگنشتاین و نقد برهان خواب دکارت
عنوان مقاله: در باب یقین ویتگنشتاین و نقد برهان خواب دکارت
شناسه ملی مقاله: JR_AADAB-7-16_004
منتشر شده در در سال 1397
شناسه ملی مقاله: JR_AADAB-7-16_004
منتشر شده در در سال 1397
مشخصات نویسندگان مقاله:
اعظم محسنی - دانشجوی دکتری فلسفه دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره) قزوین
سید مسعود سیف - دانشیار گروه فلسفه دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه بین المللی امام خمینی(ره)قزوین
خلاصه مقاله:
اعظم محسنی - دانشجوی دکتری فلسفه دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره) قزوین
سید مسعود سیف - دانشیار گروه فلسفه دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه بین المللی امام خمینی(ره)قزوین
ویتگنشتاین به صراحت از مبنا بودن یقین و تقدم آن بر شک سخن میگوید و معتقد است که بازی شک در زمین یقین امکانپذیر است و شکاکیت افراطی خود متناقض است؛ برای ویتگنشتاین «برهان خواب» دکارت، عمیقترین و قویترین نوع شکاکیت افراطی است. ادعای اصلی دکارت در این برهان این است که «هیچ ملاک قطعی برای تمایز قائل شدن میان حالات خواب و بیداری وجود ندارد». برخی از فیلسوفان این فرضیه را یکی از چالش برانگیزترین مباحث در موضع شکاکیت دانسته و تمام هم و غم خود را مصروف پاسخگویی به این برهان کردهاند؛ که البته در این زمینه توفیق چندانی نصیب آنها نشده است. اما ویتگنشتاین معتقد بود که شکاکیت بیمعنی است و جوابی را نمیطلبد؛ با توجه به همین مبنا زمانیکه به «برهان خواب» میرسد، میگوید این عبارت که «من ممکن است خواب باشم» اگر جدی گرفته شود، همانطور که دکارت آن را جدی گرفته است، بیمعنی است. برخلاف تصور ویتگنشتاین و دیگران، هدف دکارت هرگز ماندن در حالت عدم یقین نبوده است؛ او همواره بدنبال فرا رفتن از شک و رسیدن به یقین بوده است و در مورد شکاکیت حاصل از «برهان خواب» هم، در نهایت میگوید باید آن تردید کلی در مورد خواب را که به علت آن نمیتوانستیم میان خواب و بیداری فرق بگذاریم، به عنوان شکوک مبالغه آمیز و مضر به دور افکنیم و در ادامه معیاری برای تفکیک تجارب ما در حالت خواب و بیداری ارائه میدهد.
کلمات کلیدی: شکاکیت, دکارت, ویتگنشتاین, برهان خواب, یقین
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1626251/