اسماعیل جعفری - استادیار گروه علوم تربیتی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
عیسی قلیزاده - دانش آموخته کارشناسی ارشد علوم تربیتی، گروه علوم تربیتی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
عباس احمدی - دانش اموخته کارشناسی ارشد علوم تربیتی، گروه علوم تربیتی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران

هدف پژوهش حاضر بررسی نقش نرم افزار های نوظهور در کلاس درس معکوس و در محیط یادگیری است. رویکرد مورد استفاده در این پژوهش، رویکرد کیفی و روش مطالعه تحلیل مضمون بوده است. از این رو، در این پژوهش با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند و ابزار مصاحبه نیمه ساختاریافته با تعداد ۱۳ نفر از صاحب نظران و مدرسان مدارس و مربیان موسسات آموزشی که در مطالعه شرکت کرده بودند، مصاحبه صورت گرفت. نتایج تحقیق نشان داد که نرم افزار های تقویت و تسهیل کننده تعاملات آموزشی در قالب پنج دسته نرم افزار های تقویت کننده ارتباطی، نرم افزار های تعاملی گرافیکی، نرم افزار های تسهیل کننده صوتی – تصویری، نرم افزار های اطلاعاتی متنی- دیجیتالی و نرم افزار های ارزشیابی آموزشی می توانند در کلاس درس معکوس به کار گرفته شوند؛ همچنین، بر اساس نتایج تحقیق، فواید کاربست این نرم افزار ها را می توان در دو دسته کارکردهای آموزشی نرم افزار های نوظهور (توسعه مهارت ها و اطلاعات فردی، ایجاد محیط جذاب و متنوع در یادگیری و مدیریت محتوا) و کارکردهای تعاملی نرم افزار های نوظهور (مشارکت و تعامل همکارانه و شبکه سازی) قرار داد. همچنین موانع موجود برای کاربست نرم افزار های نوظهور در کلاس درس معکوس را می توان در دو دسته موانع فنی نرم افزار های نوظهور (هزینه های مالی، محدودیت های زیرساختی و عوامل تکنولوژیکی) و موانع انسانی نرم افزار های نوظهور (مقاومت کاربران) قرار داد. با وجود همه این عوامل، می توان گفت که نرم افزار های نوظهور و پیامدهای آن فرصتی برای برجسته سازی نقش کلاس درس معکوس در یادگیری و آموزش است.

نرم افزارهای آموزشی, کلاس درس معکوس, یادگیری