بررسی اثر افزودن مکمل امولسیفیه کننده به جیره بر قابلیت دسترسی انرژی و قابلیت هضم منابع مختلف چربی در جوجه های گوشتی

این آزمایش به منظور بررسی اثر مکمل امولسیفیه کننده بر قابلیت دسترسی انرژی و قابلیت هضم منابع مختلف چربی در جوجه های گوشتی انجام شد. تعداد 192 قطعه جوجه گوشتی جنس نر سویه آرین بهصورت فاکتوریل 2×4 در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با 8 تیمار و 4 تکرار و 6 قطعه جوجه در هر تکرار به قفس های باتری اختصاص یافتند . تیمارها شامل جیره پایه بدون منبع چربی و جیره پایه به اضافه 10 درصد از منابع مختلف چربی (روغن خام سویا، اسید چرب سویا و پسماند فرایند روغن سویا) که هر کدام از این جیره ها با امولیسیفیه کننده ( 200ppm مکمل آویلاک) و بدون امولیسیف ه ی کننده بودند. این آزمایش شامل تعیین انرژی قابل متابولیسم ظاهری تصحیح شده برای ازت (AMEn) و قابلیت هضم منابع چربی در دوره های سنی 14-10 و 32-28 روزگی بود. نتایج این تحقیق نشان داد که جیره های حاوی منابع مختلف چربی از لحاظ انرژی قابل متابولیسم ظاهری تفاوت معنی داری نداشتند.افزودن امولسیفیه کننده سبب کاهش انرژی قابل متابولیسم ظاهری جیره در سن 14-10 روزگی شد اما در سن 32-28 روزگی افزودن امولسیفیه کننده تاثیر معنی داری بر انرژی قابل متابولیسم ظاهری جیره نداشت. در هر دو دوره بیشترین قابلیت هضم چربی مربوط به روغن خام و کمترین قابلیت هضم چربی مربوط به پسماند چربی بود (0/05>P). افزودن امولسیفیه کننده سبب کاهش قابلیت هضم منابع چربی جیره در 14-10 روزگی شد با این حال درسن 32-28 روزگی، افزودن مکمل امولسیفیه کننده تاثیر معنی داری بر قابلیت هضم منابع چربی نداشت.

Keywords:

جوجه گوشتی , امولیسیفیه کننده , انرژی قابل متابولیسم ظاهری , قابلیت هضم چربی