بررسی قابلیت ترکیب پذیری عمومی و خصوصی در لاین های ذرت به روش تجزیه لاین×تستر

مشخص نمودن ترکیب پذیری لای ی ن کها ی از مهمترین مراحل در برنامه ها به ی نژادی لاین ها ا یینبرد ذرت است. برای این منظور، نتایج حاصل از تلاقی 9 لاین زودرس دانه ای با 4 تستر در قالب آزمون مقدماتی مقایسه عملکرد (آگمنت) در مرکز تحقیقات کشاورزی صفی آبا ددزفول در سال 1387 مورد بررسی قرار گرفتند . نتایج حاصل از تجزیه واریانس، اختلاف معنی داربین هیبریدها، لاین ها و تسترها و میانگین مربعات لاین × تستر را برای کلیه صفات مورد بررسی در سطح احتمال 1% نشان می دهد. برآورد نسبت sca σ2/gcaσ2 بیانگر اهمیت بیشتر واریانس افزایشی نسبت به واریانس غیرافزایشی در کنترل صفات عملکرد دانه، تعداد دانه در ردیف، تعداد ردیف بلال بود و ر بای صفات تعداد روز تا رسیدگی فیزیولوژیک، دوره پر شدن دانه و وزن هزار دانه واریانس غیرافزایشی نقش مهمتری نسبت به واریانس افزایشی نشان داد . جهت غربال لاین ه بارای مرحله بعدی خویش آمیز، یلاین های 2/7/1 و 2/5/17 و تسترهای Mo17 و 2/29/14 بر اساس بهترین GCA و جهت تولید هیبریدهای برتر ترکیبات 2/29/14×2/7/1 ، Mo17×1/9/4 و Mo17×2/7/1 بر اساس بهترین SCA که عملکرد بالایی داشتند و همچنین برای اکثر صفات موثر بر عملکرد شرای طمطلوبی داشتند، انتخاب گردیدند.

Keywords:

ذرت , تجزیه لاین×تستر , ترکیب پذیری عمومی , ترکیب پذیری خصوصی