علی اکبر ارجمندنیا - دانشیار دانشگاه تهران، گروه روانشناسی و آموزش کودکان استثنایی
نعیمه عظیمی - دانش آموخته کارشناسی ارشد رشته روانشناسی و آموزش کودکان استثنایی (دانشگاه تهران)
سهیلا احمدی - دانش آموخته کارشناسی ارشد رشته روانشناسی گرایش کودکان با نیازهای ویژه (دانشگاه شیراز)

تحقیق حاضر با هدف بررسی تمایلات جمعگرایانه روان شناختی و سبکهای دلبستگی بر روی ۱۴۵نفر از نوجوان دختر ۳۳ بزهکار و ۱۱۲غیر بزهکار در دامنه سنی ۱۴-۱۸سال که به شکل خوشهای و در دسترس انتخاب شده بودند در تهران انجام گرفت. جهت بررسی متغیرها از پرسشنامه های جمع گرایی روانشناختی و پرسشنامه دلبستگی کولینز و رید استفاده شد. یافته ها براساس روشهای آماری رگرسیون لوجستیک، رگرسیون چندگانه، تحلیل واریانس چند متغیری، همبستگی پیرسون و آزمونT گروه های مستقل، نشان داد: سبک دلبستگی ناایمن اجتنابی، پیش بینی کننده بزهکاری و یا عدم بزهکاری در نوجوانان می باشد و نوجوانان بزهکار بیشتر از غیربزهکار دلبستگی ناایمن اجتنابی دارند. در دو گروه، جمعگرایی روانشناختی پیش بینی کننده بزهکاری نوجوانی نمیباشد. همچنین بین دو متغیر دلبستگی ناایمن اجتنابی و جمع-گرایی روانشناختی در نوجوانان بزهکار و بین دلبستگی ایمن و جمع گرایی روانشناختی در نوجوانان غیربزهکار رابطه مثبت و معنادار وجود دارد.

نوجوانی، بزهکاری، جمعگرایی روانشناختی، سبکهای دلبستگی