حدیثه ابدالی - دانشجوی دکتری تخصصی، گروه علوم و صنایع غذایی، دانشکده علوم تغذیه و صنایع غذایی، دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه،کرمانشاه، ایران

نانوتکنولوژی مرز جدیدی است که بخش غذای سنتی را به یک صنعت نوظهور، پویا تبدیل می کند . فناوری نانو شامل توسعه، توصیف و بکارگیری ساختارهای مختلف از ۱ تا ۱۰۰ نانومتر است. نانوتکنولوژی حفظ مواد غذایی، افزایش ماندگاری وتسهیل غنی سازی را ممکن می سازد . توسعه سریع فناوری نانو بسیاری از حوزه های علوم غذایی را مانند پردازش، بسته بندیو سایر جنبه های ایمنی متحول کرده و افزایش سطح این ذرات توام با افزایش واکنش پذیری که منجر به فعالیت ضدباکتریاییآن ها می شود. علیرغم مزایای عظیم نانوتکنولوژی، کاربرد آن همراه با نگرانی های در حال ظهور می باشد. بطوریکه عدمدرک کامل از مکانیسم های مولکولی میان نانوذرات با غذا و موجودات زنده سبب مواجهه با بحران سمیت نانو می شود.بنابراین ضروری است که یک سیستم نظارتی برای مدیریت خطرات فناوری نانو با در نظر گرفتن اثرات بهداشتی تکنیک هایفرآوری مواد غذایی وجود داشته باشد که در این صورت می توانند به عنوان یک سلاح هوشمند در جهت حرکت پایدار عملنمایند. هدف این بررسی ارائه یک درک اساسی در مورد کاربردهای نانوتکنولوژی در صنایع بسته بندی و فرآوری مواد غذاییو شناسایی چشم اندازهای آینده و خطرات بالقوه مرتبط با استفاده از نانوذرات است

فناوری نانو، بسته بندی، ارزیابی ایمنی، تولید غذا