سمیرا نمازی - دانشجوی دکتری بیماری شناسی دانشگاه زابل، ایران
مهدی پیرنیا - دانشیار گروه گیاهپزشکی دانشگاه زابل، ایران
محمدامین میری - استادیار گروه صنایع غذایی دانشگاه زابل، ایران
مجتبی کیخاصابر - استادیار گروه بیماری شناسی گیاهی دانشگاه زابل، ایران
شیراحمد سارانی - استادیار گروه بیماری شناسی گیاهی دانشگاه زابل، ایران
فاختک طلیعی - استادیار گروه تولیدات گیاهی دانشگاه گنبدکاووس، ایران

کپک خاکستری میوه ی توت فرنگی از مهم ترین بیماری های این گیاه محسوب شده و میتواند خسارت فراوانی در مزارع توت فرنگی ایجاد کند. امروزه، استفاده از اسانس های گیاهیبرای جلوگیری از آلودگی محیط زیست و تولید محصول سالم مورد توجه قرار گرفته است.این آزمایش، با هدف بررسی تاثیر مهارکنندگی اسانسهای سیر، آویشن، رزماری و نعناغفلفلی بر قارچ بیمارگر Botrytis cinerea در قالب طرح کاملا تصادفی و با سه تکرار انجامشد. ابتدا بیمارگر از میوه های توتفرنگی آلوده جمعآوری شده از مزارع استان گلستانجداسازی شد و به صورت مورفولوژیک و مولکولی با استفاده از آغازگرهای ITs۴ و ITs۵شناسایی گردید. آزمون بیماری زایی در شرایط آزمایشگاهی بر روی میوه های توت فرنگیارقام بومی انجام شد و بیماری زایی جدایه بیمارگر اثبات گردید. اثر مهارکنندگی اسانس هایگیاهی بر روی بیمارگر به صورت اختلاط غلظت های مختلف اسانس با محیط کشت و فاز فراراسانس مورد بررسی قرار گرفت. حداقل غلظت بازدارندگی اسانس های آویشن، رزماری، سیر و نعناع فلفلی به ترتیب برابر با ۰/۰۹۸، ۰/۷۸، ۰/۱۵، ۰/۱۹۵ میلی لیتر در لیتر بود. نتایج نشان داد که اسانس نعناع و رزماری با غلظت ۶/۲۵،۱/۵۶ میلی لیتر در لیتر و اسانس های سیر و آویشن در غلظت های ۶/۲۵،۱/۵۶،۰/۳۸ میلی لیتر در لیتر مانع از رشد قارچ شدند در فاز فرار نیز اسانس سیر در غلظت ۵۰ میلی لیتر در لیتر بیشترین تاثیر را روی رشد قارچ داشت. R۲=۹۹.۷۱

مهارکنندگی، غلظت، محیط کشت، بیماری، اسانس