اصغر رضاخانلو - عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد ساوه
سید شهریار جاسمی - عضو هیات علمی موسسه تحقیقات اصلاح و تهیه نهال و بذر
مهدی آقابیگی - مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان تهران

استفاده ازجوبدون پوشینه بعنوان بخشی از جیره طیور موضوع تحقیق از مراکز بین المللی و برنامه های ملی کشورهای مختلف می باشد، این بررسی به مطالعه تأثیر میزان های مختلف بذر بر عملکرد دانه و اجزاء عملکرد دانه ژنوتیپ های امید بخش جوبدون پوشینه می پردازد. بذر مصرفی در سه سطح 400 و 450 و 500 دانه در متر مربع بوده که تأثیر تیمارهای فوق بر عملکرد دانه و اجزاء عملکرد دانه ژنوتیپ های امید بخش جوبدون پوشینه شامل: 18 و 11 و 7 و 5 و 2 و 1-81-EHBYTM در این آزمایش مورد بررسی قرار می گیرد. طرح آماری مورد استفاده در این بررسی کرت های یکبار خرد شده است که در سه تکرار به اجرا در آمده و کرت های اصلی آزمایش شامل شش ژنوتیپ مذکور و کرت های فرعی به تراکم های مختلف بوته بر اساس میزان بذر مصرفی اختصاص یافت. نتایج تجزیه واریانس مرکب (دو سال) نشان داد که بین عملکرد دانه ژنوتیپ های مورد بررسی درآزمایش از لحاظ آماری اختلاف معنی داری در سطح آماری 5% مشاهده گردید همچنین در بعضی از اجزای عملکرد از جمله تعداد سنبله بارور در متر مربع و وزن 1000 دانه اختلاف معنی دار مشاهده گردید، علاوه بر این بررسی روابط بین صفات نشان داد که بین بسیاری از صفات مورد بررسی در آزمایش همبستگی هایی وجود دارد که از مهمترین آنها می توان به همبستگی مثبت بین عملکرد دانه، بیوماس تعداد سنبله بارور در متر مربع و وزن 1000 دانه اشاره کرد . در نهایت ژنوتیپ شماره پنج آزمایش (11-81-EHBYT-M) با عملکرد دانه به میزان 6/914 تن در هکتار به عنوان بهترین ژنوتیپ در بین ژنوتیپ های مورد بررسی انتخاب شد. از طرف دیگر اثر تیمارهای تراکم بر روی بیشتر صفات مورد بررسی در این آزمایش از لحاظ آماری معنی دار نبود و از این مطلب می توان چنین استنباط کرد که تراکم 400 دانه در متر مربع برای حصول حداکثر عملکرد دانه کفایت می کند.

جو بدون پوشینه، ژنوتیپ، تراکم، عملکرد و اجزای عملکرد