عبداللطیف کاروانی - دکترای جامعه شناسی؛دانشگاه شیراز
سینا امینی زاده - دانشجوی دکترای جامعه شناسی؛دانشگاه شیراز

پژوهش حاضر به بررسی رابطه مصرف کالای فرهنگی با امنیت اجتماعی و امنیت قضایی دانشجویان پرداخته است. پژوهش از نوع پیمایشی است و از طریق نمونه گیری طبقه بندی انجام گرفته است. جامعه آماری پژوهش، تمامی دانشجویان دانشگاه شهید باهنر کرمان را شامل میشود. حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران، ۲۲۴ نفر برآورد شد. یافته های توصیفی نشان میدهد فعالیت هنری کمترین و مصرف موسیقیایی بیشترین نوع مصرف کالاهای فرهنگی پاسخگویان بودهاند. در مورد گویههای امنیت اجتماعی میتوان گفت که ۶۸ درصد از پاسخگویان معتقدند که میزان بیبندوباری در کشور کاهش نیافته است و ۸۱ درصد هم معتقدند که علاوه بر اینکه بیبندوباری کاهش نیافته است، فساد اخلاقی هم گسترش یافته است. از نظر امنیت قضایی، ۶۸ درصد از پاسخگویان معتقدند که قانون بهصورت یکسان برای مردم و مسئولان اجرا نمیشود و ۵۸ درصد هم معتقدند که در دادگاهها به صورت مطلوب به پرونده های قضایی رسیدگی نمیشود. یافته های استنباطی نشان میدهد که بین مصرف کالای فرهنگی و امنیت اجتماعی و امنیت قضایی رابطه معنی دار مثبت وجود دارد. در تحلیل رگرسیون نیز مشخص شد که مصرف کالای فرهنگی با بتای ۱۸/۰ بر امنیت اجتماعی و با بتای ۴۷/۰ بر امنیت قضایی تاثیر معنی دارمثبت دارد.

امنیت, امنیت اجتماعی, امنیت قضایی, مصرف کالای فرهنگی