معصومه ملکیان - دانش آموخته زبان شناسی همگانی، دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران
ناهید جلیله وند - دانشیار گفتار درمانی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران

میانگین طول گفته (MLU) مقیاسی برای ارزیابی و توصیف نظام مند رشد زبان در کودکان به شمار می رود. هدف از این پژوهش آن است که به شیوه توصیفی-تحلیلی به مقایسه رشد زبان در کودکان فارسی زبان و فارسی-ترکی زبان به کمک این شاخص نحوی بپردازد. برای انجام این پژوهش، ۳۰ کودک فارسی زبان و ۳۰ کودک فارسی -ترکی زبان در سه گروه سنی ۳۷-۴۶، ۴۷-۵۶ و ۵۷-۶۶ ماهه انتخاب شدند. پس از گردآوری نمونه های زبانی، تحلیل داده ها با نرم افزار آماری SPSS انجام شد. یافته های پژوهش حاضر، نشان دهنده همبستگی بالا بین دو شاخص میانگین طول گفته بر حسب تکواژ و واژه است. این نتیجه گیری با یافته پارکر (۲۰۰۵) مبنی بر این که به شکل موثری می توان از یکی از این دو شاخص به جای دیگری برای اندازه گیری رشد زبان در کودکان استفاده کرد، هم سو است. از سوی دیگر، تنها در بازه سنی ۵۷-۶۶ ماهه بین دو گروه زبانی فارسی زبان و فارسی-ترکی زبان تفاوت قابل ملاحظه ای در رشد زبان کودکان دیده می شود. این نتیجه گیری، یافته های پژوهش هایی از قبیل دالگرن و همکاران (۲۰۱۷) مبنی بر برتری عملکرد کلامی کودکان تک زبانه به کودکان دوزبانه را مورد تایید قرار می دهد. هر دو گروه زبانی در سنین پایین تر عملکرد کلامی مشابه دارند و روند رشد زبانی مشابهی را به موازات افزایش سن نشان می دهند.

رشد زبان, رشد نحوی, میانگین طول گفته, دوزبانگی, کودکان فارسی-ترکی زبان, کودکان فارسی زبان