عبدالله علیزاده - دانش آموخته سطح چهار، جامعه المصطفی العالمیه

بازی وسیلهای است جهت آشنایی و شناخت کودکان و نوجوانان با جهانی که در آن زندگی میکند و نیز راه شناخت امکاناتی است که در اطراف خود دارد و از این طریق است که رشد عاطفی، اجتماعی، عقلی کودک تحقق مییابد. در جریان این فعالیت نیروهای روحی و جسمانی و کل نیروهای موجود در کودک یعنی حافظه، دقت، تصور، نظم، تربیت، مهارت، و... رشد پیدا میکنند و شخصیت کودک در ضمن بازی شکل گرفته و تکامل پیدا میکند. دگرگونیهایی که در ضمن بازی برای کودک  روی میدهد باعث رسیدن او از مرحله ای به مرحله عالیتر میگردد و خلاقیت در کودک شکوفا میشود و معلوماتش در مورد محیط و نحوه زندگی اش بیشتر میشود و راه برای عشق و دوستی با دیگران و اطرافیان باز میکند و کودک با مقررات اخلاقی آشنا میشود و او یاد میگیرد که راستگو و درستکار و آزادی خواه و... باشد.

بازی, پرورش, جسمی, فکری, کودکان و نوجوانان