راحله سید مرتضی حسینی - عضو هیئت علمی دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران، کد پستی ۱۴۹۱۱-۱۵۷۱۹
آرزو ملکشاه - دانشجوی دکترای فقه و حقوق خصوصی، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران، کد پستی ۱۴۹۱۱-۱۵۷۱۹

یکی از ابزارهای اقتصادی و سیاسی برای تحمیل خواسته ها و تامین منافع یک کشور به کشور دیگر، استفاده از ابزار تحریم است. کشور صاحب نفوذ با همراهی سایر کشورها، با اعمال محدویت هایی اهداف مدنظر خود را بر کشور دیگر تحمیل می کند. نمونه آن، وضعیتی است که با تحریم برخی کشورها در صنعت نفت ایران به وجود آمده است. یکی از پیامدهای این تحریم ها اثرگذاری آن بر قراردادهای نفتی بین المللی و خروج اجباری شرکت های نفتی بین المللی خارجی از ایران است. نفت ایران همواره به عنوان یکی از قطب های مهم تولید انرژی در معرض توجه بوده است؛ به ویژه آنکه تولید نفت در ایران به ابتکار سرمایه گذاری خارجی شروع شد. در این مقاله سوال اصلی این است که تحریم چه آثاری بر قراردادهای نفتی به جا می گذارد؟ سرنوشت قرارداد پس از تحریم به چه شکل خواهد شد؟ در این مقاله تحریم را از منظر فورس ماژور و تغییر اوضاع واحوال بنیادین بررسی کرده و در پایان راهکارهایی برای برون رفت از این چالش ارائه شده است.

قراردادهای نفتی, تحریم, شرکت های نفتی بین المللی, فورس ماژور, تغییر بنیادین اوضاع واحوال