بررسی اثر تراکم کاشت بر صفات کمی و کیفی ارقام آفتابگردان در کشت دو گانه بعد از برداشت گندم

به منظور بررسی اثر تراکم کاشت بر صفات کمی و کیفی ارقام آفتابگردان در کشت دو گانه بعد از برداشت گندم تحقیقی در ساری به صورت اسپلیت پلات در غالب طرح بلوک های کامل تصادفی با دو عامل ارقام و تراکم کاشت در چهار تکرار در سال 1389 به اجراء در آمد. ارقام (آذرگل، فرخ، لاکومکا، مستر) به عنوان عامل اصلی و سه تراکم 100 و 80 و 60 هزار بوته در هکتار به عنوان عامل فرعی در نظر گ رفته شد. نتایج نشان داد که در ارقام عملکرد دانه در هکتار ، شاخص برداشت و درصد مغز در سطح احتمال یک درصد و عملکرد دانه در تک بوته در سطح احتمال پنج درصد معنی دار شدند. به طوری که عملکرد دانه رقم فرخ در هکتار و تک بوته به ترتیب با 3500 کیلوگرم در هکتار و 45/75 گرم در بوته بیشترین و رقم مستر با 2578 کیلوگرم در هکتار و 33/44 گرم در بوته کمترین بود. شاخص برداشت رقم فرخ با 24/08 درصد بیشترین و درصد بیشترین و 18/17 درصد کمترین بود. درصد مغز رقم مستر با 68/22 درصد بیشترین و رقم فرخ با 59/82 درصد کمترین بود. درصد مغز، شاخص برداشت و وزن هزار دانه در سطوح تراکم در سطح احتمال پنج درصد معنی دار بودند. به طوری که تراکم 60 هزار بوته به ترتیب با 21/59 درصد ، 65/32 درصد و 76/63 گرم بیشترین بود . درصد روغن در سطوح اثر متقابل در سطح احتمال پنج درصد معنی دار شد . ه بطوری که بیشترین درصد روغن در تیمار رقم مستر و تراکم 80 هزار بوته در متر مربع با 64 درصد و کمترین در رقم لاکومکا با تراکم 100 هزار بوته در متر مربع با 55 درصد روغن بدست آمد.

Keywords:

آفتابگردان , تراکم , عملکرد دانه , کشت دوگانه