گرو ه بندی برخی ژنوتیپ های سویا با تیمارهای مختلف تنش شوری در مرحله جوانه زنی بذر و استفاده از نشانگر مولکولی برای بررسی تنوع ژنتیکی
عنوان مقاله: گرو ه بندی برخی ژنوتیپ های سویا با تیمارهای مختلف تنش شوری در مرحله جوانه زنی بذر و استفاده از نشانگر مولکولی برای بررسی تنوع ژنتیکی
شناسه ملی مقاله: JR_JMS-9-2_002
منتشر شده در در سال 1401
شناسه ملی مقاله: JR_JMS-9-2_002
منتشر شده در در سال 1401
مشخصات نویسندگان مقاله:
مهدی پرکار - کارشناسی ارشد رشته بیوتکنولوژی کشاورزی، دانشکده علوم کشاورزی، دانشگاه گیلان، رشت، ایران
محمد محسن زاده گلفزانی - استادیار گروه بیوتکنولوژی کشاورزی، دانشکده علوم کشاورزی، دانشگاه گیلان، رشت، ایران
سید حسن حسنی کومله - دانشیار، بیوشیمی، گروه بیوتکنولوژی کشاورزی- دانشکده علوم کشاورزی- دانشگاه گیلان
حبیب ا.. سمیع زاده لاهیجی - استاد گروه بیوتکنولوژی کشاورزی، دانشکده علوم کشاورزی دانشگاه گیلان، رشت، ایران
خلاصه مقاله:
مهدی پرکار - کارشناسی ارشد رشته بیوتکنولوژی کشاورزی، دانشکده علوم کشاورزی، دانشگاه گیلان، رشت، ایران
محمد محسن زاده گلفزانی - استادیار گروه بیوتکنولوژی کشاورزی، دانشکده علوم کشاورزی، دانشگاه گیلان، رشت، ایران
سید حسن حسنی کومله - دانشیار، بیوشیمی، گروه بیوتکنولوژی کشاورزی- دانشکده علوم کشاورزی- دانشگاه گیلان
حبیب ا.. سمیع زاده لاهیجی - استاد گروه بیوتکنولوژی کشاورزی، دانشکده علوم کشاورزی دانشگاه گیلان، رشت، ایران
در این تحقیق کارآیی ۱۱ نشانگر ISSR، دو نشانگر رتروترانسپوزون و ۱۵ نشانگر ترکیبی ISSR + رتروترانسپوزون (REMAP) در ۲۷ ژنوتیپ سویا، مورد ارزیابی قرار گرفتند. از ۲۸ آغازگر تعداد ۱۳۰ نوار چند شکل بهدست آمد. بیشترین درصد چندشکلی به دست آمده ۷۷ درصد برای UBC۸۰۸ در نشانگرهای ISSR، ۵۴ درصد برای TOS-۲ در نشانگرهای رتروترانسپوزون و درصد چندشکلی در آغازگرهای ترکیبی در آغازگر UBC۸۰۸+TOS-۱، ۷۰ درصد به دست آمد. بالا بودن معیارهای تنوع ژنی نی، شاخص شانون و میزان PIC برای آغازگرهای UBC۸۲۵، UBC۸۱۱، TOS-۲، HB-۱۲، UBC۸۳۴+TOS-۱، UBC۸۰۷+TOS-۱، UBC۸۰۷+TOS-۲ و UBC۸۰۸ نشان دهنده کارآیی بالای این آغازگرها در ارزیابی تنوع ژنتیکی در این تحقیق میباشد. نتایج حاصل از تجزیه خوشهای داده های مولکولی به روش دورترین همسایه با استفاده از ترکیب دادههای نشانگرها ۲۷ ژنوتیپ ها را در چهار گروه قرار داد، گروهها به ترتیب شامل چهار، نه، نه و پنج ژنوتیپ بود. تجزیه تابع تشخیص به روش خطی فیشر نشان داد که روش دورترین همسایه ژنوتیپها را با دقت ۳/۹۶ درصد جداسازی کرد. خصوصیات جوانه زنی بذر ژنوتیپهای سویا در سطوح مختلف تنش شاهد، ۳۰، ۶۰ و ۹۰ میلی مولار NaCl در طرح فاکتوریل بر پایه طرح کاملا تصادفی ارزیابی شد. نتایج حاصل از تجزیه واریانس نشان داد که تفاوت معنیداری بین ارقام، سطوح تنش از نظر تمامی صفات جوانه زنی اندازهگیری شده و برای اثر متقابل رقم × تنش برای تمامی صفات بهغیر از صفات وزن تر ساقهچه، وزن خشک ساقه چه، وزن خشک ریشه چه و تفاوت وزن تر و خشک ساقهچه وجود داشت. نتایج حاصل از تجزیه خوشهای داده های جوانه زنی به روش دورترین همسایه با معیار فاصله اقلیدوسی، ژنوتیپهای مورد مطالعه را نیز در چهار گروه مجزا قرار داد. نتایج حاصل از تجزیه تابع تشخیص نشان داد که صحت گروهبندی حاصل از تجزیه خوشهای ۶/۹۲ درصد میباشد. همبستگی بین دو ماتریس تشابه داده های جوانه زنی و مولکولی توسط آزمون مانتل معنی دار نبود. تجزیه و تحلیل ارتباط نشانگر با صفات جوانه زنی نشان داد باند هایی که موجب افزایش میانگین صفات مرتبط با تحمل به تنش شوری میشوند، می توان برای شناسایی ژنوتیپ های متحمل سویا استفاده کرد.
کلمات کلیدی: چندشکلی, تجزیه خوشهای, رتروترانسپوزون, ISSR, PIC
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1628780/