احیای بافت تاریخی با رویکرد میان افزا

این پژوهش به مفهوم میانافزا در بافت تاریخی پرداخته است . لذا مسئله مورد بررسی در این پژوهش از یکطرف تعریف مفهوم میان افزا، بررسی واژگان هم معنا، شناخت ابعاد و ویژگی مفهوم میان افزا و ارزش های مکانیابی بر اساس توسعه میان افزا است . از سوی دیگر شناخت مفهوم بافت تاریخی ، دلایل و اهداف احیای بافت ، انواع دخالت در بافت ، قواعد و دستور زبان بافت تاریخی و در نهایت ارتباط بافت تاریخی و مفهوم میان افزا از مسائل مورد بررسی در این تحقیق است . روش تحقیق این پژوهش توصیفی - تحلیلی و با تکیه بر منابع کتابخانه ای است . ابزار گردآوری داده ها با کمک فیش برداری از کتب ، منابع اینترنتی و مقالات معتبر به منظور پاسخ به سوالات تحقیق بوده است . داده های به دست آمده از مطالعات مبانی نظری از طریق استدلال منطقی داده ها و به صورت کیفی تحلیل و نتیجه گیری شده است . یافته های این پژوهش نشان داد استفاده از فضاهای میان افزای درون محلات و شهرها می تواند تاثیر معناداری در ایجاد توسعه پایدار، افزایش امنیت ، کاهش جرم و جنایت ، احیای حیات و تعاملات اجتماعی ، احساس عدالت ، بهداشت محیطی ، کاهش تولید زباله و آلودگی ، فرصت های جدید شغلی ، حمل و نقل عمومی ، دسترسی به فضاهای خدماتی و تامین امکانات زیرساختی داشته باشد.

Keywords:

میان افزا , بافت تاریخی , توسعه پایدار , محله , شهر.