رسول عابدی - دانشجوی دکترا، مهندسی پزشکی، دانشگاه صنعتی امیرکبیر، تهران
ناصر فتورایی - دانشیار، مهندسی پزشکی، دانشگاه صنعتی امیرکبیر، تهران
محمد شفیق - استادیار، مهندسی پزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اسلامشهر، اسلامشهر

یکی از مهمترین ناهنجاری های اسکلتی عضلانی، مربوط به آسیب ستون فقرات کمری می باشد که رتبه نخست در ریسک آسیب اسکلتی عضلانی را داشته است، تا کنون ابزارهای مختلف جهت کاهش ریسک آسیب کمر و حتی توانبخشی آن مورد استفاده قرار گرفته است که یکی از مهمترین و کاربردی ترین آنها، ابزارها یا جلیقه های کمک باربرداری قابل پوشش می باشد. از مهمترین مشکلات و چالش های پژوهش هایی که عملکرد بیومکانیکی ابزارهای کمک باربرداری را بررسی و ارزیابی می کنند، صرف هزینه، زمان و انرژی زیاد برای طراحی و ساخت دستگاه، انجام تست و تخمین فعالیت عضلات می باشد. لذا هدف پژوهش حاضر، ارزیابی بیومکانیکی یک جلیقه ی کمک باربرداری پوشیدنی از طریق مدل سازی اسکلتی عضلانی می باشد. بدین منظور از روی ویدئوی حرکت باربرداری اسکوات شخص مورد نظر، با آنالیز سینماتیک معکوس، زوایای اعضا و مفاصل استخراج شده و با ورودی آن به نرم افزار مدل سازی اسکلتی عضلانی و شبیه سازی اجزاء و عملکرد جلیقه ی کمک باربرداری، نیروهای عضلات کمری تخمین زده شده است. در اثر استفاده از جلیقه حدود ۲۰ درصد کاهش در فعالیت عضلات کمری وجود داشته است که با مطالعه ی آزمایشگاهی و درصد کاهش ولتاژ سیگنال الکترومایوگرافی عضله مطابقت داشته است.

اسکوات، باربرداری، ستون فقرات