نگار قدیمی باویل علیائی - کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی کودک و نوجوان. دانشگاه تبریز. تبریز. ایران.
زینب خانجانی - استاد تمام. گروه روانشناسی. دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی. دانشگاه تبریز. تبریز. ایران.
تورج هاشمی نصرت آباد - استاد تمام. گروه روانشناسی. دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی. دانشگاه تبریز. تبریز. ایران.

تعامل با همسالان به عنوان یک متغیر کلیدی در روابط بین فردی و روابط انسانی محسوب می شود. با توجه به اینکه، میزان زمان سپری شده با همسالان در نوجوانی افزایش می یابد، گرایش به رفتارهای پرخطر مانند بزهکاری، مصرف سیگار و الکل و غیره تحت تاثیر همسالان نیز افزایش پیدا می کند. علی رغم پیامدهای منفی تاثیر همسالان، تاکنون ابزاری برای سنجش این متغیر در ایران ساخته نشده است. در این راستا، پژوهش حاضر با هدف بررسی ویژگی های روانسنجی و ساختار عاملی نسخه ایرانی پرسشنامه مقاومت در برابر نفوذ همسالان انجام گرفت. روش پژوهش مقطعی از نوع روانسنجی بوده است. جامعه مورد مطالعه در این تحقیق شامل کلیه نوجوانان ۱۴-۱۸ ساله شهر تبریز می باشد که در سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۰ مشغول تحصیل بودند و نمونه ای به حجم ۳۶۰ نفر از مدارس انتخاب شدند. روش نمونه گیری به صورت در دسترس بود. از پرسشنامه ادراک از ارتباط با همسالان (چو و چانگ، ۲۰۱۲) و پرسشنامه مقاومت در برابر نفوذ همسالان (اشتاینبرگ و موناهان، ۲۰۰۷) در این پژوهش استفاده شد. نتایج تحلیل عاملی و تاییدی از مدل دو عاملی نسخه ایرانی پرسشنامه مقاومت در برابر نفوذ همسالان حمایت کرد. به علاوه، نتایج این مطالعه نشان داد که این پرسشنامه همبستگی مثبت و معنی داری با پرسشنامه ادراک از ارتباط با همسالان داشته و از همسانی درونی قابل قبولی برخوردار است. با توجه به ویژگی های روانسنجی مطلوب و ساختار عاملی نیرومند نسخه ی ایرانی پرسشنامه مقاومت در برابر نفوذ همسالان در نمونه ی نوجوانان ایرانی، به کارگیری این ابزار در مطالعات آینده می تواند به یافته های دقیق تر در این حوزه منجر شده و موجب گسترش دانش ما در این زمینه شود.

روانسنجی، مقاومت در برابر نفوذ همسالان، تحلیل عاملی، نوجوانی.