پیام قاسمی صالح بابری - شاغل در آموزش و پرورش استان خوزستان شهرستان اندیکا

هدف پژوهش حاضر، شناسایی راهکارهای ارتقاء رضایت شغلی دبیران مقطع متوسطه اول مدارس پسرانه شهرستان اهواز بود. این پژوهش، بر اساس نوع هدف، توسعهای و به لحاظ روش، کیفی از نوع تحلیل مضمون بود. جامعه مورد پژوهش شامل کلیه دبیران دوره ی متوسطه اول مدارس پسرانه شهرستان اهواز که در سال تحصیلی ۱۳۹۸-۹۹ مشغول به تحصیل هستند. با استفاده از روش نمونهگیری هدفمند از نوع گلوله برفی با تعداد ۱۶ نفر از دبیران دوره ی دوره ی متوسطه اول مدارس پسرانه که دارای اطلاعات غنی و کلیدی در خصوص موضوع پژوهش بودند به عنوان نمونه مورد مطالعه انتخاب و مصاحبه های نیمه ساختاریافته انجام شد. نتایج حاصل از این پژوهش حاکی از عدم رضایت شرکتکنندگان در پژوهش از وضعیت موجود شغلی خود در مدارس پسرانه دوره ی متوسطه ی اول اهواز بود و شرکتکنندگان در پژوهش به عواملی چون " عوامل درونسازمانی از جمله: نامطلوب بودن حقوق و مزایا، اهمیت ندادن به پژوهش و تحقیق، تاثیر روابط نامطلوب مدیر بر معلم، تاثیر روابط غیر رسمی همکاران بر معلم و وضعیت موجود شغلی و عوامل برون-سازمانی از جمله: شان و منزلت پایین معلم در جامعه، عمل نکردن مسئولین به وعده ها و عدم وجود امکانات رفاهی کافی " اشاره داشتند. همچنین نتایج پژوهش بیانگر آن بود که شرکت کنندگان بهمنظور ارتقا رضایت شغلی به راهکارهایی از قبیل " تامین نیازهای اساسی معلمان از جمله: افزایش حقوق و مزایا و تامین ایمنی و امنیت معلم، افزایش شان و منزلت حرفه ای معلمان از جمله: افزایش شان و منزلت شغلی معلم، روابط مشارکتی و صمیمانه مدیر و معلم، روابط غیر رسمی و دوستانه با همکاران، ایجاد تغییرات لازم در نگرش و دیدگاه معلمان از جمله: برگزاری دوره های آموزشی لازم و بهبود نگرش معلمان " اشاره داشتند.

رضایت شغلی، انگیزش، دوره ی متوسطه ی اول.