ندا پورحسن امیری - دانشگاه آزاد اسلامی آیت اله آملی

هدف پژوهش حاضر در پی بررسی رابطه بین عملکرد خانواده و حرمت خود با سازگاری اجتماعی دانش آموزان دختر دوره اول متوسطه شهر بابل می باشد.روش روش پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی میباشد جامعه آماری این پژوهش را کلیه دانش آموزان دختر مقطع اول متوسطه شهرستان بابل در سال تحصیلی ۱۳۹۷-۹۸ که تعداد کل آنها برابر با ۵۷۲۸ نفر میباشند تشکیل دادند. همچنین نمونه آماری این پژوهش بر طبق جدول کرجسی و مورگان ۳۵۷ (۱۹۷۰) نفر بوده که از طریق روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب آوری اطلاعات از سه پرسشنامه سازگاری دانش آموزان سینها و سینگ (۱۹۹۳)، پرسشنامه سنجش عملکرد خانواده (FAD) و پرسشنامه حرمت نفس روزنبرگ (۱۹۶۵) استفاده شده است. برای تحلیل آماری داده ها از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیری استفاده شده است.جهت یافته ها نتایج نشان دادند که بین عملکرد خانواده و حرمت خود با سازگاری اجتماعی رابطه مثبت معنی دار وجود داشته است. به این ترتیب که عملکرد خانواده و مولفه های آن با سازگاری اجتماعی رابطه مثبت و همچنین بین حرمت خود با سازگاری اجتماعی رابطه مثبت وجود داشت. همچنین نتایج نشان دادند که عملکرد خانواده در پیش بینی سازگاری اجتماعی از حرمت خود نقش بیشتری داشته است.نتیجه گیری: پژوهش حاضر لزوم توجه بیشتر دست اندرکاران آموزش و پرورش و مشاوران و به تبع آن والدین، به مقوله عملکرد خانواده و حرمت خود دانش آموزان برای بهبود سازگاری اجتماعی آنها را نشان .

عملکرد ،خانواده ، حرمت خود، سازگاری اجتماعی