مدینه هذیلی - دانشجوی کارشناسی ارشد عمران-مهندسی محیط زیست ،دانشگاه شهید چمران،
احمد فتحی - عضو هیات علمیدانشگاه شهید چمران اهواز، دانشکده مهندسی آب و محیط زیست دانشگاه شهیدچمران اهواز
افشین تکدستان - دکترای بهداشت محیط، استاد دانشکده بهداشت و عضو مرکزتحقیقات فناوریهای زیستمحیطیدانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز

یکی از مهم ترین راهکارها برای کاهش میزان مصرف آب شرب، بازیابی و استفاده مجدد از پسابهای خاکستری است . یکی از روشهای تصفیه این گونه پسابها، تصفیه با استفاده از منعقدکننده ها و کمک منعقدکننده ها می باشد. این تحقیق با هدف تعیین شرایط بهینه فرآیند انعقاد و لخته سازی با منعقدکننده های سولفات فریک و سولفات فرو و کمک منعقدکننده های خاک رس و لجن زلالساز به منظور حذف کدورت از پساب خاکستری انجام شد. در این مطالعه با روش آزمایش جار اثر تغییرات دوز منعقدکننده سولفات فریک و سولفات فرو (۵۰-۳۰۰ میلی گرم برلیتر)، دوز کمک منعقدکننده های خاک رس (۲۵-۲۰۰ میلی گرم برلیتر) و لجن زلالساز (۲-۱۰ میلی لیتر)، pH (۶-۱۲) و زمان ماند (۳۰-۶۰ دقیقه ) در حذف کدورت از پساب خاکستری بررسی و در نهایت با توجه به عملکرد منعقدکننده ها در حذف کدورت، بهترین منعقدکننده تعیین گردید. نتایج حاصل نشان می دهند که منعقدکننده سولفات فریک در pH مناسب ۹ و غلظت ۸۰ میلی گرم بر لیتر و منعقدکننده سولفات فرو در pH مناسب ۵/۱۰ و غلظت ۱۱۰ میلی گرم برلیتر به ترتیب قادر به حذف ۷۹/۹۳ درصد و ۷۱/۸۵ درصد کدورت، می باشند. به طور کلی نتایج نشان دادند که ماده منعقدکننده سولفات فریک نسبت به سولفات فرو عملکرد بهتری در کاهش کدورت دارد. هم چنین آزمایش ها نشان می دهند که در حالت ترکیب ، استفاده از کمک منعقدکننده ها، می تواند به مقدار قابل توجهی دوز مصرفی منعقدکننده را کاهش دهد.

آب خاکستری ، انعقاد، سولفات فریک ، سولفات فرو، کدورت، خاک رس، لجن زلال ساز