رباب باقریان - دانشجوی کارشناسی، ارشد مرتعداری، گروه منابع طبیعی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران
کیومرث سفیدی - استادیار، گروه منابع طبیعی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران
فرشاد کیوان بهجو - دانشیار، گروه منابع طبیعی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران
علی اشرف سلطانی - دانشیار، گروه خاکشناسی، دانشکده فناوری کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران
بهزاد بهتری - دانشجوی دکتری مرتعداری، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، ایران

به منظور بررسی اثرات شدت چرا بر روی برخی مشخصه های فیزیکی و شیمیایی خاک در مراتع دامنه های جنوب شرقی سبلان پس از بازدید صحرایی، سه منطقه با شدت چرایی سبک (آلوارس)، متوسط (آلداشین) و سنگین (اسبمرز) انتخاب و ۲۷ نمونه خاک به روش تصادفی سیستیماتیک در مرکز پلات های یک مترمربعی در طول سه ترانسکت ۲۰۰ متری برداشت شد. نمونه ها از سه عمق ۱۵- صفر، ۳۰-۱۵ و ۴۵-۳۰ سانتی متری خاک برداشته شد و به آزمایشگاه انتقال و خصوصیات خاک شامل بافت، ماده آلی، کربن آلی، فسفر، پتاسیم، EC و pH اندازه گیری شدند. نتایج حاصل از تجزیه واریانس  و مقایسه میانگین ها با آزمون دانکن با توجه به فاکتورهای شدت چرا و عمق خاک حاکی از آن بود از بین فسفر و اسیدیته خاک اختلاف معنی داری نبود ولی سایر متغیر ها اختلاف معنی داری داشتند. نتایج نشان داد که با افزایش شدت چرا از میزان ماده آلی کاسته شده و کمترین میزان آن مربوط به عمق ۴۵-۳۰ سانتی متری منطقه تحت چرای سنگین است. با توجه به نتایج این پژوهش می توان چنین نتیجه گیری کرد که با افزایش شدت چرا ساختمان خاک دچار تخریب شده و برای جلوگیری از تخریب خاک در مراتع ییلاقی باید شیوه مدیریتی مبتنی بر چرای متعادل موردتوجه قرار گیرد.

ماده آلی, عمق خاک, شدت چرا, خواص فیزیکی خاک, خواص شیمیایی خاک