کاظم کاشفی - توسعه و بهینه سازی فناوری های انرژی، پژوهشگاه صنعت نفت، تهران، ایران
سیدشایان سیف - جهاد دانشگاهی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
محمدصادق یوسف زادگان - جهاد دانشگاهی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
فاطمه گودرزوند چگینی - پژوهشکده توسعه و بهینه سازی فناوری های انرژی، پژوهشگاه صنعت نفت، تهران، ایران
سعید پاک سرشت - مدیریت پژوهش و فناوری، شرکت ملی گاز ایران، تهران، ایران
حمید بنیاد - مدیریت پژوهش و فناوری، شرکت ملی گاز ایران، تهران، ایران

در این مقاله ۲۳ راهکار منطبق با تجارب روز جهانی برای کاهش انتشار گازهای گلخانه ای از تاسیسات انتقال گاز ارائه شده است که در ارزیابی آن ها جنبه عملیاتی بودن و ارزش اقتصادی و سرمایه گذاری به عنوان پارامترهای اساسی لحاظ شده اند. هریک از این راهکارها از نظر فنی مورد ارزیابی قرار گرفته و همه محاسبات مربوط به میزان کاهش انتشار، هزینه سرمایه گذاری اولیه و هزینه عملیات جاری آن ها با تعریف چهار معیار در سه سطح انجام شده است. تحلیل نهایی با توجه به مجموع حاصل ضرب امتیازات و ضرایب وزنی برای هر چهار معیار انجام شده است. نتایج نشان دادند که بالاترین اولویت در بین راهکارهای کاهش نشر به اجرای روش بازرسی و تعمیرات مستقیم (DI&M) برای شیرهای بین راهی اختصاص یافته است. همچنین، اجرای این روش برای لانچر-رسیورها و خطوط لوله به ترتیب در اولویت های دوم و سوم قرار گرفته است. کمترین امتیاز نیز به استفاده از فناوری ANG  برای جذب گازهای خروجی استارترهای توربین تعلق یافت.

کاهش انتشار, گازهای گلخانه ای, مکانیسم توسعه پاک, انتقال گاز