آیت مولائی - دانشیار گروه حقوق، دانشکده حقوق و علوم اجتماعی دانشگاه تبریز

ماده ۲۵۶ قانون مالیاتهای مستقیم را باید مهم ترین ماده در این قانون دانست که در آن به صلاحیت «شورای عالی مالیاتی» در خصوص «دادرسی شبه قضایی» پرداخته شده است. به این اعتبار، این ماده محوریترین ماده در مورد شان دادرس شبه قضایی شورای عالی مالیاتی است. نوشتار حاضر با درک چنین اهمیتی درصدد پاسخ به این سوال برآمده است که در چارچوب ماده ۲۵۶ چه شاخصه هایی برای رسیدگی در شورای عالی مالیاتی پیش بینی شده است. در پاسخ به این سوال، با استفاده از روش توصیفی تحلیلی، نتایجی حاصل شد که عبارت است از: اولا، این ماده دربرگیرنده برخی معیارهای مهم اصول دادرسی منصفانه و اصول حق بنیاد است که ضرورت توجه به این ماده را دوچندان میسازد؛ ثانیا، معیارها و ضوابط حاکم بر دادرسی در شورای عالی مالیاتی را میتوان به سه بخش «مقدماتی» و «رسیدگی» و «اصدار رای» تقسیم کرد؛ ثالثا، معیارهای مقرر در این ماده مهم ترین شاخص هایی هستند که در ترسیم مرزها و محدوده های قانونی مربوط به صلاحیت اعضای شعب شورا و حقوق طرفین پرونده نقش دارند؛ رابعا، منطوق و مفهوم این ماده راجع به جهات اعتراض از آرای هیئت های حل اختلاف مالیاتی متفاوت از سایر مواد مربوط به تجدیدنظرخواهی از آرای هیئت های یادشده است و این وضعیت میتواند یکی از موجبات سردرگمی در مورد دادرسی نزد شورا باشد.

دادرسی شبه قضایی, شورای عالی مالیاتی, قانون مالیاتهای مستقیم, ماده ۲۵۶, معیارهای قانونی