محمدرضا نوری شیرازی - دانشجوی کارشناسی ارشد سازه دانشگاه صنعتی سهند تبریز
کریم عابدی - دانشیار دانشکده مهندسی عمران دانشگاه صنعتی سهند تبریز
حسن افشین - استادیار دانشکده مهندسی عمران دانشگاه صنعتی سهند تبریز

با توجه به وقوع زلزله های مختلف و بروز آثار مخرب بر جای مانده از آن در تمامی زمینه ها و با توجه به اینکه کشور ایران در ناحیه لرزه خیز قرار دارد، لزوم ترمیم و تقویت سازه ها با توجه به هزینه های سنگین ساخت مجدد سازه و توقف بهره برداری از آن امری ضروری به نظر می رسد. در این مقاله مقاوم سازی پایه بتن مسلح پل با استفاده از جاکتهای فولادی مورد بررسی قرار می گیرد. این روش نسبت به روشهای دیگر تقویت از جمله استفاده از مواد کامپوزیتی FRP و ... دارای قدمت بیشتری است و با توجه به هزینه بالای خرید مواد کامپوزیتی و اینکه در کشور ایران تولید فولاد انبوه بوده و هزینه تهیه آن نسبت به مواد کامپوزیت ارزان تر است، استفاده از این روش اقتصادی به نظر می رسد. در مقاله حاضر تاثیر استفاده از جاکتهای فولادی موضعی برای رفع نقص موجود در جاکت مستطیل شکل مورد مطالعه قرار گرفته است. ابتدا روند طراحی این نوع از جاکت بطور اجمالی بیان شده و سپس جهت تایید صحت مدلسازی، نحوه مدلسازی و نیز نتایج بدست آمده از آن در نرم افزار Ansys با نتایج حاصله از یک کار تجربی انجام شده در دانشگاه ملی تایوان مورد مقایسه قرار گرفته است.

مقاوم سازی لرزه ای ، پلهای بتن آرمه ، جاکتهای فولادی ، افزایش شکل پذیری ، المان محدود