سید شهاب الدین مصطفوی نژاد - دانشجوی دکتری حقوق عمومی، دانشکده حقوق، الهیات و علوم سیاسی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
خیراله پروین - استاد گروه حقوق عمومی، دانشکده حقوق و علوم سیاسی، دانشگاه تهران، تهران، ایران

فساد مالی بکارگیری منافع عمومی در جهت منافع شخصی است. از مهم­ترین راه­های مقابله با فساد مالی توجه به اصل شفافیت بعنوان یکی از ارکان اصلی حکمرانی مطلوب می­باشد. شفافیت باعث می­شود تمامی اقدامات و فعالیت­ها در معرض دید قرار گرفته و راه تخلف و گسترش فساد مالی بسته می­شود. پرسش این است که آیا شفافیت در نظام حقوقی ایران قابل تحقق است یا خیر؟ در این پژوهش به روش توصیفی - تحلیلی و با استفاده از منابع کتابخانه­ای ضمن توجه به هنجارهای حقوقی ایران تبیین می شود که برای تحقق شفافیت، علی­رغم برخی کاستی­ها، منابع کافی از اسناد بالادستی تا قوانین عادی وجود دارد و آنچه بعنوان چالش و معضل سد راه شفافیت می­توان بیان داشت عدم اجرای قوانین و عدم نظارت مطلوب از طرف نهادهای ذیربط است که برای رفع این مشکل باید همه دستگاه­های اجرایی ضمن توجه به قوانین موجود در راستای شفافیت گام بردارند. در این زمینه تجمیع قوانین و مقررات استخدامی مبتنی بر شایسته­سالاری، تقویت قوانین شفافیت­زا همراه با رفع نقایص آن­ها و توجه به سیاست­های کلی نظام برای شفافیت­زایی و رفع فساد ضرورت دارد.

شفافیت, دستگاه اجرایی, فساد مالی, گردش اطلاعات, تعارض منافع