نرگس مجدم نیا - کارشناسی آموزش ابتدایی دانشگاه آزاد اسلامی واحد شادگان، ایران
زینب خنافره - کارشناسی حوزه سطح ۲ حوزه علمیه خواهران شادگان، ایران
فریده سالمی - کارشناسی ارشد روانشناسی تربیتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد آبادان، ایران
دلال عباس دوست - کارشناسی رشته علوم اجتماعی .پژوهشگری دانشگاه پیام نور شادگان، ایران
سلیمه جنامی نژاد - کارشناسی حسابداری دانشگاه آزاد اسلامی واحد شادگان، ایران

اهمیت یادگیری مشارکتی فراتر از بهبود آموزش، افزایش پیشرفت دانش آموزان و مولدتر کردن کار معلمان است، اگر چه این فعالیتها نیز در جای خود بسیار ارزشمند هستند. همکاری برای انسانها همانند نفس کشیدن دارای اهمیت می باشد. توانایی مشارکت با دیگران، سنگ بنای خانواده های پایدار، موفقیت شغلی، عضویت موفق در گروهها، ارزشها و عقاید مهم، دوستی ها و انجام وظیفه کردن در برابر جامعه است. اگر دانش آموزی نتواند دانش و مهارتهای خود را در تعامل با دیگران به کار برد، دانش و مهارتش برای او هیچ فایدهای نخواهند داشت. اگر یک مهندس، منشی، حسابدار معلم یا مکانیک از مهارتهای مشارکتی الزم برای کاربرد دانش و مهارتهای فنی خود در ارتباط با همکاران، خانواده و جامعه و دوستان نتواند بهره مند شوند، تربیت چنین فردی بیهوده خواهد بود. منطقی ترین روش برای تاکید بر کاربرد مهارتهای مشارکتی در موقعیتهای کاری، سازمان دهی بخش اساسی موقعیتهای یادگیری تحصیلی به طور مشارکتی است. در این صورت دانش آموزان با بهره گیری از کار مشارکتی با همکلاسان خود خواهند توانست مهارتها و دانش فنی الزم را در موقعیتهای عملی آتی بیاموزند. هیچ چیز برای یک فرد مهم تر از آموختن به کارگیری دانش خود در تعامالت مشارکتی با دیگران نیست[۱]

یادگیری، دانش آموز، معلم، مشارکت، پیشرفت.