محمد فرزام - دانشیار، گروه مرتع و آبخیزداری، دانشگاه فردوسی مشهد، ایران
حسین باقرزاده - دانش آموخته کارشناسی ارشد، گروه مرتع و آبخیزداری، دانشگاه فردوسی مشهد، ایران

تامین آب برای آبیاری گیاهان در مناطق خشک بسیار مشکل است. در مقابل، گیاهان مرتعی و بیابانی مقاومت زیادی به خشکی دارند و ممکن است نیازی به آبیاری نداشته باشند. بنابراین تعیین بهترین نوع کشت گیاهان مرتعی و مقایسه عملکرد بذر در روش های دیم یا آبی از پرسش های اصلی تولید کنندگان بذر محسوب می شود. این پژوهش با هدف مقایسه اثر دو روش کشت آبی و دیم بر عملکرد تولید بذر سه بوته مرتعی  Eurotia ceratoides ،Kochia prostrate و  Salsola rigida در ایستگاه تولید بذر گیاهان مرتعی شهرک امام نیشابور انجام شد. جهت نمونه برداری در هرسایت ۵ عدد ترانسکت نواری (به طول ۳۰ متر و عرض ۵۰ سانتی متر) به صورت تصادفی مستقر شد. در طول هر ترانسکت تعداد بوته های مستقر شده هر گونه شمارش شد. تولید علوفه خشک از روش قطع و توزین محاسبه شد. بیشترین تولید بذر مربوط به گیاه S. rigida در کشت آبی (۱۰۷۴ کیلو گرم در هکتار) و کمترین مقدار برای E. ceratoides در کشت دیم (۲۰۹ کیلوگرم در هکتار)، بود. آبیاری باعث شد تا در گونه E. Ceratoides مقدار تراکم، تولید بذر، تولید اندام هوایی و تعداد بذر در هکتار، در گونه K. prostrate مقدار تراکم و وزن اندام هوایی و در گونه S. rigida تراکم بوته ها بطور  معنی داری بیشتر از روش دیم باشد. نتیجه گیری، به منظور تولید بذر در ایستگاه شهرک امام، کاشت گیاه E. ceratoides بصورت کشت آبی توصیه می شود، اما S. rigidaو K.  prostrata بعد ازاستقرار اولیه نیازی به آبیاری ندارند.

تولید بذر, تولید علوفه, تراکم نهال, بوته های مرتعی, تعداد بذر