محرم اشرف زاده - کارشناس ارشد مرتعداری، گروه مرتعداری، دانشکده علوم دریایی و منابع طبیعی، دانشگاه تربیت مدرس، نور، ایران
رضا عرفانزاده - دانشیار، گروه مرتعداری، دانشکده علوم دریایی و منابع طبیعی، دانشگاه تربیت مدرس، نور، ایران
سید حمزه حسینی کهنوج - دانشجوی کارشناسی ارشد مرتعداری، گروه مرتعداری، دانشکده علوم دریایی و منابع طبیعی، دانشگاه تربیت مدرس، نور، ایران

این مطالعه با هدف مقایسه فاکتورهای کیفی علوفه (CP، DMD و ADF) گونه های گیاهی در دو مرحله ی فنولوژیکی بین دو منطقه که مجاور هم اما متفاوت در ویژگی های خاک بودند انجام شد. دو منطقه در دو طرف رودخانه ای در مراتع شهرستان زرین دشت در جنوب استان فارس قرار داشتند. یکی از این مناطق دارای خاک شور و قلیا (۸۴۲/۲%=ESP، ۵۱/۶=SAR، ۶/۱۵=EC و ۳۰/۸=pH) و منطقه دوم با خاک قلیایی (۱۲۸/۱%=ESP، ۱۸/۴=SAR، ۲۴/۱=EC و ۵۳/۸=pH) بود. جهت انجام این تحقیق، علوفه گونه های گیاهی که در هر دو منطقه مشترکا وجود داشتند برداشت و جهت تجزیه شیمیایی به آزمایشگاه منتقل شدند. از آزمون t مستقل برای مقایسه ADF، CP و DMD بین دو منطقه شور و قلیا و قلیایی در هر مرحله فنولوژیکی استفاده گردید. نتایج نشان داد که در هر دو مرحله فنولوژی، گونه های شورپسند از قبیل: halimus AtriplexوSeidlitzia rosmarinus  در خاک های قلیایی از کیفیت بیشتری (DMD و CP) برخوردار بودند و سایر گونه ها یا اینکه بین دو منطقه فاقد تفاوت معنی داری بودند و یا اینکه در منطقه شور و قلیا بیشتر از منطقه قلیایی بودند. این تحقیق نشان داد که برخی از گونه ها  نسبت به سایرین در برابر شرایط نامطلوب خاک (شرایط قلیایی) قدرت سازگاری بیشتری داشته و دارای کیفیت بهتری می باشند. بنابراین این نتایج می تواند در مدیریت مراتع این منطقه از قبیل انتخاب گونه های مناسب جهت حفاظت و اصلاح پوشش گیاهی آن مورد استفاده قرار گیرد.

خصوصیات شیمیایی خاک, زرین دشت, کیفیت علوفه, مرحله ی فنولوژیکی