محمد کوهی - گروه فیزیک، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران
شهاب احمد عبدالقادر شاطری - گروه فیزیک، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران
علی واحدی - گروه فیزیک، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران

در این مقاله دو ساختار حسگر زیستی فیبر نوری تشدید پلاسمون سطحی با اضافه کردن لایه نازک دی اکسید تیتانیوم و باریوم تیتانات معرفی و به طور مقایسه­ای مورد مطالعه قرار گرفته­اند. حساسیت این حسگرهای زیستی با استفاده از روش ماتریس انتقال محاسبه شده­اند. افزودن لایه نازک باریوم تیتانات و دی اکسید تیتانیوم بعد از لایه طلا هر دو به دلیل انتقال بار آزاد بین طلا و دی الکتریک باعث افزایش حساسیت حسگر زیستی می­شوند. نتایج حاصل از مطالعه مقایسه­ای انجام یافته نشان می­دهند که لایه دی اکسید تیتانیوم می­تواند جایگزین مناسبی برای باریوم تیتانات برای افزایش بیشتر حساسیت حسگر زیستی فیبر نوری تشدید پلاسمون سطحی باشد.

تشدید پلاسمون سطحی, فیبر نوری, حسگر زیستی, حساسیت حسگر