محمد میرزایی - دانشجوی دکتری جامعه شناسی فرهنگی، دانشگاه گیلان
حسن چاوشیان تبریزی - دانشیار گروه آموزشی جامعه شناسی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه گیلان
حمید عباداللهی چنذانق - دانشیار گروه آموزشی جامعه شناسی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه گیلان
آرش حیدری - استادیار دانشگاه علم و فرهنگ تهران، گروه مطالعات فرهنگی

پرابلماتیک نوشتار حاضر چرخش ماتریالیستی وضعیت در فرایندهای پساجنگ و برآمدن رژیمی سراسر جدید از حقیقت است که منطق معنایی آن برتمام وضعیت حاکم است. دراین میان هرآن­چه هستی متعینی یافته است درحکم داده­ای ثانوی و همچون متافوری است که در پس آن و به­ گونه­ای بس­گانه می­توان رد و اثرهای صامت و خاکستری این چرخش معنایی– فضایی را رویت­ پذیر ساخت. این نوشتار می­کوشد به ­طرزی تبارشناسانه و با اتکا به ­تحلیل رو به پس، ضمن ترسیم مسیر­های روبه ­زوال سامانه ­های معناساز پیشین از خلال استلزامات همنشینی زنجیره­ای از عناصر ناهمگون نظیر جنگ، تحریم، کردارهای سیاسی و اجتماعی، مطالبات زنان و منازعات معرفت شناسانه، شرایط امکان این رژیم جدید حقیقت را در ابژه­ی بدن و ایجابیت آن بازسازی کند. این بازسازی به ­­برهم­کنش انبوه ه­ای از رویدادهای تاریخی حاضر در فضا و بالاخص فاکتورهای تغییردهنده­ی الگوی بار بیماری­ها درفضای پساجنگ مرکزیت می­بخشد که با فراهم­ سازی شرایط اتصال کردارهای سیاسی و گفتارهای پزشکی درگرهگاه ایجاد شهر سالم و مدیریت بر آن و به­ میانجی ابداع قسمی جدید از سوژه­مندی و حقیقت، سوژه ­های پساانقلابی را با راندن به­هزارتوی آپاراتوس­های دولتی، منقاد و مطیع می­سازند

انقلاب, بدن, پزشکی, جنگ, سرمایه