تاثیر شدت چرا بر میزان ترسیب کربن خاک و زیتوده گیاهی در مراتع نیمه خشک (مطالعه موردی: مراتع سیساب بجنورد)
عنوان مقاله: تاثیر شدت چرا بر میزان ترسیب کربن خاک و زیتوده گیاهی در مراتع نیمه خشک (مطالعه موردی: مراتع سیساب بجنورد)
شناسه ملی مقاله: JR_IJRDR-16-3_008
منتشر شده در در سال 1388
شناسه ملی مقاله: JR_IJRDR-16-3_008
منتشر شده در در سال 1388
مشخصات نویسندگان مقاله:
علی اصغر نقی پور برج - دانش آموخته کارشناسی ارشد مرتع داری، دانشکده منابع طبیعی دانشگاه تربیت مدرس و عضو باشگاه پژوهشگران جوان دانشگاه آزاد اسلامی واحد اردستان
قاسمعلی دیانتی تیلکی - استادیار گروه مرتع داری، دانشکده منابع طبیعی دانشگاه تربیت مدرس
حسین توکلی - استادیار پژوهشی مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی خراسان رضوی
مریم حیدریان آقاخانی - دانش آموخته کارشناسی ارشد مرتع داری، دانشکده منابع طبیعی دانشگاه تربیت مدرس
خلاصه مقاله:
علی اصغر نقی پور برج - دانش آموخته کارشناسی ارشد مرتع داری، دانشکده منابع طبیعی دانشگاه تربیت مدرس و عضو باشگاه پژوهشگران جوان دانشگاه آزاد اسلامی واحد اردستان
قاسمعلی دیانتی تیلکی - استادیار گروه مرتع داری، دانشکده منابع طبیعی دانشگاه تربیت مدرس
حسین توکلی - استادیار پژوهشی مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی خراسان رضوی
مریم حیدریان آقاخانی - دانش آموخته کارشناسی ارشد مرتع داری، دانشکده منابع طبیعی دانشگاه تربیت مدرس
تغییر اقلیم و افزایش گرمای جهانی یکی از مهمترین چالشها در توسعه پایدار محسوب میگردد که ناشی از افزایش غلظت گازهای گلخانهای در اتمسفر میباشد. دیاکسیدکربن عمدهترین جزء گازهای گلخانهای محسوب میگردد. به منظور کاهش دیاکسیدکربن اتمسفری و ایجاد تعادل در محتوای گازهای گلخانهای، کربن اتمسفر میبایست جذب و در فرمهای آلی ترسیب گردد. مراتع، حدود نیمی از خشکیهای جهان را تشکیل میدهند و حاوی بیش از یک سوم ذخایر کربن زیستکره خاکی می باشند. در نتیجه، این اراضی قابلیت زیادی جهت ترسیب کربن دارا میباشند. در این مطالعه اثر شدت چرا بر مقدار و توزیع ترسیب کربن خاک و زیتوده گیاهی در مراتع نیمهخشک سیساب بجنورد واقع در استان خراسان شمالی مورد ارزیابی قرار گرفت. بعد از بازدید صحرایی، سه منطقه نمادین شدت چرایی (مرجع، کلید و بحرانی) مشخص گردید. مقادیر کربن در زیتوده هوایی، زیرزمینی، لاشبرگ و خاک (عمق ۱۵-۰ و۳۰-۱۵ سانتیمتری) این سه منطقه محاسبه شد. نتایج نشان داد که میانگین کل ترسیب کربن در منطقه مرجع، کلید و بحرانی بهترتیب ۷۱/۳۸، ۱۷/۲۸ و ۴۳/۲۴ تن در هکتار بود. نتایج توزیع کربن نیز نشان داد که بیش از ۹۷ درصد از کل ترسیب کربن را کربن آلی خاک تشکیل میداد و همچنین ذخیره کربن در زیتوده زیرزمینی، بیش از زیتوده هوایی بود. به طور کلی میتوان چنین نتیجهگیری کرد که افزایش شدت چرا منجر به کاهش درصد پوشش گیاهی، میزان زیتوده گیاهی و در نهایت کاهش میزان ترسیب کربن در خاک و زیتوده گیاهی شده است و خاک مهمترین مخزن کربن آلی در مراتع میباشد.
کلمات کلیدی: ترسیب کربن, خاک, زیتوده گیاهی, شدت چرا, مراتع سیساب بجنورد
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1634675/