گلریز حسین زاده - دانش آموخته کارشناسی ارشد رشته مرتع داری، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری.
حمید جلیلوند - عضو هیئت علمی گروه جنگل داری، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری
رضا تمرتاش - عضو هیئت علمی گروه مرتع و آبخیزداری، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری.

با توجه به نقش و اهمیت قرق به عنوان راهکار مناسب مدیریتی در منابع طبیعی به ویژه در حفاظت از پوشش گیاهی و خاک رویشگاههای مرتعی به مطالعه اثر شدتهای مختلف چرایی بر روی تغییرات پوشش گیاهی و برخی خصوصیات شیمیایی خاک در مراتع ییلاقی حوزه اسکلیم رود، در غرب شهرستان سوادکوه، پرداخته شد. بدین منظور، سه منطقه مرجع، کلید و بحرانی انتخاب گردید. نتایج بدست آمده نشان داد که گیاهان خوشخوراک (کلاس  (Iدر منطقه مرجع، گیاهان با خوشخوراکی متوسط (کلاس II) در منطقه کلید وگونه­های با خوشخوراکی کم و غیر خوشخوراک (کلاس III) در منطقه بحرانی بیشترین درصد پوشش را بخود اختصاص دادند. به طوری که، گراسهای چند ساله و خوشخوراک مانند Festuca ovina   L.,  Eremopoa persica T. و  Dactylis glomerata L. دارای بیشترین درصد پوشش در منطقه مرجع بودند و به تدریج با افزایش شدت چرا از درصد گونه های خیلی خوشخوراک کاسته و به درصد گونه­های با خوشخوراکی متوسط و کم و غیر خوشخوراک افزوده شد. همچنین، نتایج بررسی برخی از خصوصیات خاک معلوم کرد که خاکهای منطقه مرجع که از پوشش گیاهی بالایی برخوردار بودند،  نسبت به خاکهای منطقه چرا شده دارای ماده آلی، ازت کل،  فسفر و پتاسیم قابل جذب بیشتر و اسیدیته کمتری در افق سطحی بودند. نتیجه این تحقیق مشخص نمود که اعمال قرق کوتاه مدت به دلیل بارندگی و اقلیم مناسب حاکم بر منطقه، در حفظ و بهبود پوشش گیاهی و خاک بسیار موثر بوده و حکایت از بالا بودن قابلیت تولید این منطقه می باشد.

قرق (مرجع), کلید, بحرانی, پوشش گیاهی, فاکتورهای خاک, اسکلیم رود