ثریا دریکوند - گروه جغرافیا، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه لرستان، خرم آباد، ایران
بهروز نصیری - گروه جغرافیا، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه لرستان، خرم آباد، ایران
هوشنگ قائمی - گروه هواشناسی، پژوهشگاه هواشناسی و علوم جو، تهران، ایران
مصطفی کرمپور - گروه جغرافیا، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه لرستان، خرم آباد، ایران
محمد مرادی - گروه هواشناسی، پژوهشگاه هواشناسی و علوم جو، تهران، ایران

در این پژوهش، گرمایش ناگهانی پوشن سپهر، با استفاده از داده های باز تحلیل NCEP/NCAR، در دوره آماری ۲۰۲۰-۱۹۴۸ موردبررسی قرار گرفت. نتایج تحلیل نشان داد که فراوانی رخداد گرمایش ناگهانی پوشن سپهر، در ماه فوریه با ۱۷ درصد، بیش از سایر ماه ها می باشد. پس از محاسبه شدت گرمایش های آشکار شده، مشخص شد که در گرمایش ۲۰۱۸-۲۰۱۷، میانگین مولفه مداری باد به ۴۸- متر بر ثانیه رسید و مقادیر منفی این کمیت ۲۰ روز ادامه داشته است؛ این گرمایش به عنوان شدیدترین گرمایش ناگهانی پوشن سپهر در دوره آماری موردمطالعه شناسایی شده است. میزان همبستگی بین تغییرات مولفه مداری باد با زمان شروع گرمایش پایانی در تمام سال های تحت بررسی ۶/۰- می باشد و بدین معناست که هرچه انحراف معیار داده های مولفه مداری باد بیشتر باشد، پایان فصل سرد و گرمایش پایانی زودتر فرامی رسد. میزان همبستگی فاصله دو گرمایش زمستانه و گرمایش پایانی با شدت گرمایش اصلی ۸/۰- می باشد و نشان دهنده ارتباط قوی و معکوس بین این دو پارامتر می باشد و نشان می دهد هر چه گرمایش پوشن سپهر زمستانه (اصلی) شدیدتر باشد، گرمایش پایانی زودتر رخ می دهد و فاصله دو گرمایش اصلی و پایانی کمتر می شود.

گرمایش ناگهانی اصلی, گرمایش پایانی, نوسانات باد مداری, همبستگی پیرسون